Tekst

Wow, wat heeft dit beeld een oranje gloed van binnen! Aan de buitenkant lijkt het ‘slechts’ een witte koker van karton. Achteloos gevouwen en over de sokkel geschoven. Een beetje gekreukt hier en daar zelfs, getuige ook de lijnen die op het wit zijn te zien. Binnen is er een intieme plek. Je zou er een liedje kunnen zingen, je lief intens aankijken of heel stil naar de geluiden van de stad luisteren. Daarvoor moet je natuurlijk wel je hoofd door een van de gaten steken.

De maker van dit werk, Yvonne Dröge Wendel, is geen beeldhouwer in klassieke zin. Haar beelden zijn meer onderzoeksobjecten dan sculpturen zoals je die in een museum aantreft. Typerend is dat ze in 1992 trouwde met een houten kast van het merk Wendel. Ze ging er mee op huwelijksreis naar Portugal en draagt sindsdien ‘zijn’ naam. Dat klinkt knettergek, maar het raakt de kern van haar kunstenaarschap. Voor Dröge Wendel zijn dingen, mensen, natuur, vaardigheden en ideeën met elkaar verbonden in één groot sociaal weefsel. En heel belangrijk: ze geven vorm aan elkaar.

Meestal nodigt Dröge Wendel je uit om iets te doen met simpele voorwerpen als een stok, een bal, een prop papier of een vorm van klei. Wereldberoemd is haar The Black Ball, een reusachtige bal van zwart vilt die ze sinds 2000 in verschillende steden over de hele wereld door de straten heeft laten voortbewegen door voorbijgangers. Het is ronduit verbazingwekkend om te zien hoe mensen uiteenlopend reageren op dit zachte donkere voorwerp dat veel groter is dan zijzelf.

Met de gaten in de koker en de feloranje binnenkant verleidt het beeld van Dröge Wendel je middenin de drukke winkelstraat niet alleen om samen te komen, en samen met een voorwerp én een ander mens een nieuwe vorm van samenzijn te ervaren. To Be To Gather.