Tekst

Je komt ze getekend of geschilderd wel tegen: eenvoudige V-tekens die vliegende vogels voorstellen. De enorme rode V van de Rotterdamse beeldhouwster Ineke Visser doet aan zo’n vogel denken. Toch moet het beeld anders worden gezien. De twee stalen pijlers van het 8 ton wegende beeld aan de Weteringkade bij het Schenkviaduct staan voor de band tussen de Rivierenbuurt en de Stationswijk.

Het ongeveer 12 meter hoge beeld uit 1988 is een ‘landmark’, een markering van een plek in de stad waar de twee wijken elkaar ontmoeten. Groot, geverfd in de signaalkleur rood en eenvoudig van vorm om de aandacht naar zich toe te trekken in een drukke omgeving. Het verkeer raast aan twee kanten langs het object. Bovendien moet het concurreren met richtingborden, lantarenpalen en trambovenleidingen. Zo’n locatie vraagt om een groots gebaar.

Het werk van Visser heeft een monumentaal karakter. Toen zij aan het begin stond van haar carrière en met name in kleine formaten werkte, werd dat al gesignaleerd. In 1976 ontving zij de Godon-prijs, een aanmoedigingsbeurs voor beginnende kunstenaars van de Haagse Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten. De jury vond dat zij ‘op intelligente en economische wijze materiaal in de praktijk’ wist toe te passen. Verder zei de jury tegen Visser: ‘Uw werk komt in aanmerking om op groter schaal te worden uitgevoerd en om te worden geplaatst in de vrije natuur of in stedelijke omgeving.’ Vooral dat laatste gebeurde.

Er staan beelden van Visser in diverse grote steden als Amsterdam, Rotterdam en Den Haag. Vaak zijn het forse stalen constructies, robuust en sterk. Een enkele keer hebben ze toch iets kwetsbaars. De knik in de bovenkant van de ‘vleugels’ van Vissers Haagse sculptuur maakt het beeld minder onaantastbaar.