Tekst

Begin jaren negentig van de twintigste eeuw verrees er tussen het Centraal Station en het oude historisch centrum een compleet nieuwe wijk. Deze buurt opgetrokken in verschillende moderne en postmoderne bouwstijlen zou de overgang vormen tussen de hoogbouw van het zakencentrum rondom het station en de lagere architectuur van het oude Den Haag. De internationaal bekende architect Rob Krier werd in 1988 uitgenodigd het stedenbouwkundige plan te ontwikkelen. Het werd een postmoderne enclave waar wonen, werken en horeca als vanzelfsprekend zouden samenvloeien.

Om zijn plan te kunnen realiseren nodigde Krier gerenommeerde collega-architecten uit als Michael Graves en Sjoerd Soeters. Ook zij werkten in (post)moderne stijl. Zij maakten ontwerpen voor woningen, winkels en horeca en zorgden voor passende overgangen tussen de nieuwbouw en de oudere, directe omgeving.

Onder hen bevond zich architect Gunnar Daan. Hij tekende voor het ontwerp van woningen en winkels op de hoek van de Herengracht, de Fluwelen Burgwal en in de Calliopestraat. Daan was – net als Krier overigens – niet alleen als architect actief, maar ook als beeldhouwer. Hoogstwaarschijnlijk heeft hij als bekroning van de ronde toren op het hoekpand een sculptuur van eigen hand toegevoegd. Het is een reeks eenvoudige figuren uitgezaagd uit cortenstaal. Doordat hij ze naast elkaar in een cirkel heeft geplaatst lijken ze te bewegen: dansende architecten.