Gegevens kunstwerk

Titel

Zeehond en visotter

Kunstenaar

Françoise Carbasius

Jaar

1932

Materiaal

natuursteen / graniet

Locatie kunstwerk

Adres

Prinsessegracht, Den Haag

Stadsdeel

Centrum

GPS gegevens

52.0835513485322, 4.31717389910158 Bekijk op plattegrond

Omschrijving kunstwerk

Tekst

Het dier was een onderwerp dat door beeldhouwer Françoise Carbasius volledig werd beheerst. Zo schreef de bekende kunsthistoricus Cornelis Veth in ‘De Telegraaf’ van 9 maart 1937 over haar twee beelden op de brug van de Prinsessegracht over de Gietkom: ‘Françoise Carbasius, die excelleert in de diersculptuur, heeft voor deze brug twee kleine waterdieren gemaakt, een vischotter, het levendige, vinnige beestje met de gladde, glibberige huid […] en het goediger, lobbesachtiger familielid van dezen kleinen rakker, den zeehond.’

Lof dus voor haar otter, die knaagt aan een vis en haar zeehond, die de kop heft in de richting van passanten. Door hun lage positie zouden we bijna voorbijgaan aan deze aansprekende dieren van Noors graniet. De voorstudie voor de visotter maakte Carbasius in hout. Van de zeehond is geen voorstudie bekend.

Het is niet verwonderlijk dat het werk van Carbasius zich goed laat vergelijken met dat van Gra Rueb, ook zo’n volprezen dierbeeldhouwer. Ze werden allebei in 1885 geboren. Beiden volgden hun opleiding bij de bekende beeldhouwer Toon Dupuis (1877-1937) in Den Haag en gingen later voor hun studie naar Parijs. Ze vervaardigden hun dierplastieken in soortgelijke trant, die naturalistisch was, maar wel gestileerd, zoals gebruikelijk in de eerste decennia van de 20e eeuw. ‘Dat heb je niet van mij geleerd,’ heeft Dupuis, die zich in een realistische stijl uitte, ooit tegen zijn leerlinge Carbasius gezegd, toen zij hem een gestileerd houten beeldje van een langharige marmot toonde.

Naast dierplastiek ontwierp Carbasius tuinbeelden, penningen en veel plaquettes. Vaak waren het kinderen van welgestelden die ze voor de plaquettes portretteerde. Om de gelaatsuitdrukkingen van de kinderen levendig in beeld te brengen, liet ze de kinderen soms met water en klei spelen tijdens het poseren. De naturalistische stijl van deze kunstwerken, verraadt wél de invloed van haar leermeester Dupuis.

Sluiten