Tekst

Er staat beslist een interessant nieuwtje op de iPad. Zo geconcentreerd kijken de twee jonge, modern geklede vrouwen naar het scherm. Gewapend met tas, iPad en hoofddoeken lopen ze samen door de stad. Dit intieme en dagelijkse tafereel is het onderwerp van het veertigste sokkelbeeld van De Beeldengalerij. Beeldhouwer Tony van de Vorst is de maker van dit kleurrijke en tegelijkertijd ingetogen beeld van de twee vriendinnen.

Hoe gewoon ook in het straatbeeld, het gebeurt niet vaak dat moslima’s terug te zien zijn in een sculptuur. Struycken, de initiator van De Beeldengalerij, zag dit als een omissie en nodigde Van de Vorst uit een beeld te maken van een moslimvrouw. Zij verdiept zich doorgaans in de schoonheid en de kracht van vrouwen uit allerlei culturen.

Met haar oeuvre van figuratieve sculpturen in steen, hout, brons en gips geniet ze grote landelijke bekendheid. Museum Beelden aan Zee in Scheveningen bezit van haar bijvoorbeeld een borstbeeld van koningin Máxima en een kolossale, roodmarmeren Mond. In al haar sculpturen combineert Van de Vorst gedegen ambachtelijkheid met poëtische verbeelding en kennis van de kunstgeschiedenis. Het expressieve kleurgebruik gaat terug op de bonte heiligenbeelden uit haar Brabantse jeugd.

Aan het begin van haar carrière maakte Van de Vorst voor de Prix de Rome (1975) een beeld van twee vriendinnen uit de wereld van de beroemde negentiende-eeuwse, Nederlandse schilder Breitner. Dat beeld is inspiratiebron voor het nieuwe sokkelbeeld. Twee leerlingen van het ROC Tilburg poseerden er speciaal voor. De uiteindelijke sculptuur is echter geen goed lijkend portret, maar een mix van de modellen en ander beeldmateriaal. De hoofddoek omlijst hun gezicht, waardoor ogen, neus en mond extra expressie krijgen. Zo heeft Van de Vorst, net als Breitner vroeger, vrouwen uit steden van nu verbeeld. Mooi, eigenzinnig en sterk.