Tekst

1366 verdronken Scheveningse vissers heeft Bert van der Toorn genoteerd sinds hij zijn onderzoek in 2005 begon. Van deze ‘geblevenen’ heeft hij naam en leeftijd weten terug te vinden. Ze staan stuk voor stuk vermeld op het Vissersnamenmonument dat Scheveningen sinds 2013 rijk is.

Van der Toorn is de drijvende kracht achter dit monument. Waar in vissersplaatsen als Urk en Katwijk op zee gebleven vissers met naam en toenaam worden geëerd, bestonden er in Scheveningen alleen twee algemene vissermonumenten: de Vissersvrouw op het duin aan de Keizerstraat en het Vissersmonument bij de Scheveningse Bosjes. Terwijl Scheveningen de meeste op zee gebleven vissers telt (1366, Katwijk 275 en Urk 368). Om de namen die ieder in het hart draagt zichtbaar en tastbaar te maken, werd in 2005 een stichting in het leven geroepen die tot doel had een monument mét namen op te richten.

De stichting VissersNamenMonument liet grondig onderzoek doen en gaf vervolgens beeldhouwer en grafisch ontwerper Marcel van Zijp opdracht voor een monument. Daarnaast is een website met achtergrondinformatie gebouwd. Van Zijp bedacht een monument bestaand uit 21 platen zwart graniet met de namen van alle (jonge) mannen die sinds 1813 op zee zijn gebleven. Het Schevenings wapen plaatst hij tot besluit en dwars over alle namen liet hij de tekst graveren:

“Niet teruggekeerd van zee – naam voor naam gegrift in steen”

Met de renovatie van de boulevard is het 25 meter lange Vissersnamenmonument als een strakke, zwarte strook in de boulevardwand opgenomen. Boven de indrukwekkende hoeveelheid namen verheft zich de Vissersvrouw. Alsof zij zich over de doden ontfermd. Ruimte voor nieuwe namen is er ook. Voor het geval er tijdens verder onderzoek meer informatie boven komt. Voor toekomstige doden is er eveneens plek. Want ook al geeft de zee veel, zij neemt af en toe ook.