Tekst

‘Ter nagedachtenis aan de ruim 300 Scheveningse visschers die tijdens den wereldoorlog 1914-1919 op zee het leven lieten. Zij zijn daar – waar nacht noch nevel is.’

Het Vissersmonument waarop deze woorden staan is in 1921 ontworpen door architect Cornelis van Duyne. Het werd een jaar later onthuld in het park aan de Scheveningseweg tegenover de Frankenslag. Op weg naar hun dierbare overledenen op de Algemene (nu Gemeentelijke) Begraafplaats aan de Kerkhoflaan passeerde de Scheveningse bevolking het Vissersmonument. Het eerbetoon aan de 326 Scheveningse vissers die tussen 1914 en 1919 omkwamen op de Noordzee door Engelse mijnen of Duitse torpedo’s is ontworpen voor een groene omgeving. De keramische tegels waarmee de kern van het monument is bekleed hebben een blauwgroene kleur, die mooi aansluit bij het natuurlijke groen van bomen en planten. Verder heeft het een eenvoudige rechthoekige vorm met aan weerszijden een pilaar. In het ontwerp zijn drie bloembakken opgenomen.

Het kunstwerk is een goed voorbeeld van de art deco (1918-1939), een kunststijl die volgde op de art nouveau of jugendstil. De art deco wordt gekenmerkt door een strakke vormgeving, zonder zweepslaglijn of naturalistische motieven. Van Duyne heeft ook huizen en gevels ontworpen in de Jugendstil, maar maakte, getuige zijn Vissersmonument, net als veel collega-architecten zonder veel moeite de overstap naar de art deco.