Tekst

Beeldhouwer Els de Groot heeft verschillende sporen nagelaten in de openbare ruimte in Den Haag. Op haar tijdelijke kunstluisterproject ‘De ontstelde ruimte’ na zijn dat allemaal geometrisch abstracte sculpturen. Zo ook in de middenberm van de Aagje Dekenlaan. Daar heeft De Groot tegenover de Jan Luykenlaan vier geometrische vormen geplaatst. Twee van de vier ijzeren ‘zuilen’ vertonen de uiterlijke kenmerken van brede driedimensionale diagonalen die elkaar vanuit een bepaalde gezichtshoek lijken te kruisen. De andere twee zuilen zijn feitelijk driehoeken die ook echt een hoekfunctie vervullen.

Samen vormen de vier beeldelementen een groep van geometrische vormen die een ruimte suggereren en een plek markeren. De beeldengroep is kenmerkend voor de abstracte beelden die in de jaren zeventig en tachtig overal in Nederland verrezen in (midden)bermen langs (snel)wegen. Het is ook typerend voor De Groots beelden uit de jaren zeventig. Een decennium later worden haar sculpturen minder streng en voegt ze kleur toe. Daarnaast gaat zij ook andere materialen dan metaal gebruiken.

De Groot maakt niet alleen kunst, zij is er ook in het algemeen actief. Met haar collega’s Karin Daan en Christa van Santen en de kunsthistorici Liesbeth Brandt Corstius en Josine de Bruyn Kops richtte zij in 1977 de Stichting Vrouwen in de Beeldende Kunst (SVBK) op met de bedoeling de sociaal-economische positie van vrouwelijke kunstenaars te verbeteren door onderzoek, documentatie en tentoonstellingen. Om het werk van vrouwen ‘zichtbaar’ te maken werd onder meer een visueel documentatiebestand opgezet. In samenwerking met de International Association for Women in the Arts (IAWA) werd in 1989 in het Frauenmuseum in Bonn de tentoonstelling Art Beyond Barriers georganiseerd. De Groot was één van de zes deelnemers die Nederland vertegenwoordigde.