Tekst

Je hoort haar nog net niet hardop tellen. Maar het meisje met de paardenstaart zet de kinderen van de basisschool aan de Zuidwal wel aan om zelf ook verstoppertje te gaan spelen. En dat was precies de bedoeling. Ram Katzir is de maker van het tellende meisje tegen de blauwige wolkenboom. Even verderop staat het andere deel van zijn interactieve installatie: een moslimmeisje dat vanachter een grote boom naar haar speelkameraadje gluurt.

De beelden zijn afgestemd op het bestaande schoolplein. De oude boom waarachter het moslimmeisje schuilt en het rooster daaromheen bestonden al. De afmetingen van de beide meisjes zijn gebaseerd op de lengte van schoolkinderen: levensecht dus. De gestileerde vormgeving en natuurlijk de bijzondere blauwige kleur maken dat de installatie iets dromerigs krijgt. Dat is niet voor niets. Voor Katzir is dit beeld behalve een liefelijk speelobject ook een verwijzing naar een ideaalbeeld: een samenleving waarin geen wezenlijk onderscheid wordt gemaakt in afkomst of religie, een wereld zonder rassenhaat.

De Nederlands/Israëlische Katzir geniet internationale bekendheid met even verleidelijke als confronterende sculpturen: een gekooide boom (‘Amnestree’, 2004, Maarssen), schijnbaar achteloos op straat achtergelaten stenen koffers (‘Bagage’: Joods monument, 2010, Leiden) en een enorme boog met reusachtige, glimmende kogels (‘Bullet’, 2011, Utrecht). Verpakt in schoonheid presenteert Katzir vaak een harde boodschap.

Dat de manier waarop we naar de werkelijkheid kijken meer met onze achtergrond te maken heeft dan met de realiteit, vormt een belangrijk uitgangspunt voor deze beeldhouwer. In dat verband is het interessant te weten dat van het beeld in Den Haag nog een versie bestaat in Haïfa (Israël). Daar bevindt het moslimmeisje zich bij een afgezaagde olijfboom. Dat geeft de onveiligheid van de Palestijnen goed weer. In die omgeving krijgt het beeld een veel politiekere lading dan op het schoolplein.