Tekst

Als de Haagse jonkheer Henry Christiaan Arnoud Ver-Hüell (1818-1880) zich niet zo had ingespannen, dan hadden de Scheveningse Bosjes er waarschijnlijk heel anders uitgezien. Als lid van de Raadscommissie van Plaatselijke Werken en Eigendommen was hij sinds 1864 de motor achter de verfraaiing en herstructurering van het rommelige duingebied van de Scheveningse Bosjes. Dankzij hem werd er tussen 1864 en 1882 een grote waterpartij gegraven en werden de bosjes opnieuw beplant.

Als dank stelde burgemeester Gevers Deynoot in 1880 voor een ‘blijvend bewijs van erkentelijkheid te stichten’ voor de daden van Ver-Hüell.
Raadslid A.P. Godon suggereerde een witmarmeren bank als gedenkteken bij de waterpartij te plaatsen. Het ontwerp voor die bank werd uitbesteed aan de beeldhouwer Eugène Lacomblé. Deze in Brussel geboren en opgeleide beeldhouwer was in Den Haag bekend omdat hij daar aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten én aan de Polytechnische School in Delft doceerde. Lacomblé bedacht een klassieke halfronde bank op enkele treden en flankeerde die met twee griffioenen (mythologische wezens met het bovenlijf van een adelaar en het onderlijf van een leeuw) bekroond met twee vazen. In september 1881 was de bank gereed. Helaas heeft de jonkheer de bank zelf niet meer kunnen aanschouwen. Enkele weken daarvoor bezweek hij aan zijn hartkwaal.

De ‘Ver-Hüellbank’ is overigens het enige echt monumentale werk dat Lacomblé in Den Haag heeft uitgevoerd. Meer succesvol dan op het monumentale vlak was deze beeldhouwer met zijn portretten en salonbeelden. Met deze laatste maakte Lacomblé sinds zijn komst naar Den Haag in 1855 al snel furore. De gladgepolijste witmarmeren beelden waren destijds in zijn vaderland in de mode.
Aardig is dat de ‘Ver-Hüellbank’ regelmatig als achtergrond heeft gediend van schilderijen van de Haagse schilder Pieter Haaxman (1854-1937).