Tekst

Halverwege de Conradbrug staat het beeld van een moeder die haar twee kinderen veilig door het verkeer loodst. Veel zorg en aandacht zijn besteed aan de stofuitdrukking. De plooien in jassen en rokken die lichtjes worden aangeraakt door de wind, zien er onberispelijk uit. Ook de gelaatsuitdrukkingen van moeder en kinderen zijn nauwgezet weergegeven. Opvallende details zijn de twee ‘schaalmodellen’ van automobielen op de sokkel, die ter hoogte van de kindervoeten opduiken als een waarschuwing voor het verkeer. Wrange bijkomstigheid is dat de maker van dit beeld als gevolg van een auto-ongeluk om het leven kwam.

Dirk Wolbers, die onder andere werd opgeleid aan Amsterdamse Rijksakademie en de Académie des Beaux Arts in Brussel, genoot vooral bekendheid als beeldhouwer en tekenaar van mensfiguren en portretten. Maar ook als ontwerper van medailles en penningen (waaronder een bronzen penning van de gemeente ’s-Gravenhage), als schepper van verzetsmonumenten in onder meer Vlaardingen, Deventer en Zeist en van het watersnoodmonument in Hontenisse. Enkele werken van hem zijn opgenomen in de collectie van het Gemeentemuseum Den Haag.

Stijl en werkwijze van Wolbers zijn verwant aan die van de beeldhouwers van de Amsterdamse School (1916-1926). Zijn beelden vertonen sterke overeenkomsten met het werk van Mendes da Costa, Hendrik van den Eijnde en Hildo Krop. Wolbers was geen vernieuwer, maar heeft desondanks een belangrijke bijdrage geleverd aan de ‘aankleding’ van de openbare ruimte. Beheersing van ambachtelijke vaardigheden, anekdotische benadering en aandacht voor het dagelijks leven stonden centraal in het werk van het legertje ambachtelijke beeldhouwers waartoe Wolbers behoorde.