Buiten Beeld
Status
Tijdelijk
Categorie
In opslag
Toelichting
Normaal gesproken komen er vooral in de zomer vakantiegangers naar Kijkduin. Om daar van de zon, zee en strand te genieten. De Vakantieganger van Jan Snoeck op het Deltaplein stond er echter tientallen jaren ook als de vakantie voorbij was. Hij trotseerde wind, regen en sneeuw tot hij in 2017 ruimte moest maken voor de herinrichting van de boulevard. Toen het Deltaplein op de schop ging, is het beeld ter bescherming bij de aannemer in de opslag gegaan. Sinds augustus 2022 zijn de werkzaamheden gestart voor de bouw van een grote ondergrondse fietsenstalling onder het plein. Als die klaar is, start de herinrichting van het plein zelf. In het nieuwe ontwerp krijgen twee vertrouwde landmarks (de Vuurtoren en de Speelboot) een prominente plaats. Op welke locatie Snoecks kleurrijke vakantieganger terugkeert in de nieuwe opzet is nog onduidelijk. In ieder geval staat hij veilig in de opslag te wachten op een nieuwe plek met uitzicht op zee.
Gegevens kunstwerk
Titel
Vakantieganger
Kunstenaar
Jaar
1986
Materiaal
keramiek en granito
Afmetingen
h. 350 cm
Locatie kunstwerk
Adres
Deltaplein, Den Haag
Stadsdeel
Loosduinen
GPS gegevens
52.069700597152, 4.2217382410933 Bekijk op plattegrond
Omschrijving kunstwerk
Tekst
Kijkduin kent veel zonaanbidders, maar deze vakantieganger is er bijna altijd, weer of geen weer. Eens in de zoveel tijd moet echter ook zijn huid herstellen van de hitte en de zilte stormen en daarom gaat het beeld in revisie. Deze ‘toerist’, speciaal voor de boulevard van Kijkduin gemaakt, is in 1986 als geschenk aangeboden aan de gemeente door de Verenigde Bouwbedrijven B. Meijer, die hadden bijgedragen aan de vernieuwing van de badplaats.
Maker is Jan Snoeck, schepper van een groot aantal beelden voor de openbare ruimte. Veelal verwijzen ze naar de locatie en zijn gebruikers. Het meest bekend zijn de kleurige, keramische figuren met de grote neus en zonder ledematen, zoals de drie ‘wachtenden’ bij ziekenhuis Westeinde. Snoeck die onder andere bij de kubistische beeldhouwer Zadkine heeft gestudeerd, is echter ook verantwoordelijk voor abstracte werken als de stalen ‘Vlucht’ en de bronzen ‘Rasp’.
In al de vroege beelden ontbreekt echter kleur, hoewel Snoeck daarmee, getuige de gouaches en kleden die hij destijds ook maakte, een sterke affiniteit had. Na probeersels met verf op beton en met polyester vond hij rond zijn veertigste de oplossing in keramiek.
Abstracte wormvormen in klei werden geleidelijk wandelende, zittende en liggende, geslachtloze wezens. Kleur en cementvoegen – noodzakelijk doordat een beeld niet in zijn geheel kan worden gebakken – zijn wezenlijk voor de vorm en verlenen de beelden het zonnige karakter. Ook het wit van de geprononceerde neus is belangrijk. Het contrast met zijn schaduw wordt daardoor nog sterker.
In veertig jaar heeft Snoeck een gigantisch oeuvre opgebouwd, variërend van autonome beelden tot kleden, schalen en zeefdrukken in de voor hem zo typerende, kleurrijke en vrolijke stijl. Nog op hoge leeftijd heeft hij, afwisselend in Zuid-Frankrijk en in zijn Haagse atelier steeds weer nieuw werk gemaakt.