Tekst

Hans van Bentem verbindt de populaire beeldcultuur met overgeleverd cultureel erfgoed. De snelle taal van de jongerencultuur vangt hij bewust in trage ambachtelijke materialen als keramiek en glas. De barokke vormen en decoratieve elementen verwijzen bovendien naar eeuwenoude symboliek waarvan de betekenis vaak versleten of vergeten is. Maar bovenal verstaat Van Bentem de kunst van het verleiden. Schoonheid in vorm en materiaal staan bij hem voorop. En ook al zijn zijn beelden voor iedereen herkenbaar dat betekent niet dat ze oppervlakkig of clichématig zijn. Onder de glanzende, kleurrijke en kokette buitenkant gaan diepere betekenislagen schuil. Denk aan zijn kroonluchter in de vorm van een bom.

Zo doet ook de monumentale vaas die hij in 1996 voor de hoofdingang van de nieuwbouw van de Haagse Hogeschool plaatste niet alleen denken aan een vaas uit het assortiment van een huishoudartikelenwinkel, maar ook aan grote vazen uit de klassieke oudheid. Bij nader inzien blijkt dat de groteske vaasvorm en de toegevoegde figuratieve elementen (engel, feniks, hart, panter en oog) de kijker mee willen nemen op ontdekkingstocht naar andere ideeënwerelden en culturen.

De ornamenten op vaas en sokkel verwijzen naar goed en kwaad, moed en visie, standvastigheid, zelfvertrouwen en vrijheidsdrang. De engel is in het christendom de boodschapper van God, terwijl de feniks in het oude Egypte staat voor de herrijzenis. Het beeld als geheel symboliseert zowel verbondenheid met de aarde als de behoefte om te reiken naar het hogere. De hemelse dimensies worden door de engel en het brandende hart (verlangen naar eenwording met het goddelijke) verbeeld.

Los van symboliek, referenties en diepere betekenislagen fungeert de imposante vaas als een blinkende blikvanger die aandacht opeist en een markante plek in de ruimte inneemt. De symbolen op de vaas zijn ook verzelfstandigd in vijf afzonderlijke beelden die door het gebouw van de Hogeschool ‘zwerven’.