Tekst

Ruim de tachtig gepasseerd en nog altijd zeer productief en onverminderd creatief. ‘Ik ben niet dood te krijgen. Ondanks mijn leeftijd werk ik nog altijd heel hard. Juist in coronatijd had ik daar lekker de tijd voor, want toen werd ik veel minder afgeleid dan normaal.’ Deze uitspraak van beeldhouwer Eric Claus werd opgetekend op 15 juni 2021 ter ere van de onthulling van twee beelden van zijn hand aan weerszijden van de toegangsdeur van de Onze Lieve Vrouwentoren in Amersfoort.
Werk van de kunstenaar staat verspreid over heel Nederland. In Den Haag zijn op diverse locaties beelden van Claus geplaatst, waaronder Uilenboom op de binnenplaats van het Provinciehuis Zuid-Holland. De uil zit in de olm wijs te wezen, de schouders opgetrokken en dik in het verenpak. Het is een ode van Claus aan vervlogen tijden. Van 1863 tot 1943 was op §§deze plek namelijk de Koninklijke Zoölogisch-Botanische Tuingevestigd. In de volksmond de Dierentuin.

Claus heeft de uil naar de natuur weergegeven, waardoor deze fraai contrasteert met de boom, die juist is opgebouwd uit vier platte vlakken met een grafische, reliëfachtige detaillering. In dit beeld brengt Claus’ twee beeldtalen samen: figuratie en abstractie. Het combineren daarvan, maar zeker ook het schakelen tussen deze stijlen, is typerend voor Claus. Hij neemt de vrijheid om per kunstwerk te bepalen welke vormentaal het beste bij het thema past.

Deze werkwijze hangt ongetwijfeld samen met de grondslag van Claus’ kunstenaarschap. Zijn opleidingen volgde hij in Amsterdam: eerst de Grafische School, aansluitend de Rijksnormaalschool voor Tekenleraren en tot slot de Rijksakademie van Beeldende Kunsten. Begin jaren zestig kreeg hij zijn eerste opdrachten. Hij ontwierp munten en penningen en maakte daar furore mee. Al snel volgden ook opdrachten voor monumentale en kleinere sculpturen. Claus’ oeuvre omvat vele honderden kunstwerken, daaronder zijn ook schilderijen en tekeningen.