Tekst

Veel kunstenaars zijn er wars van, vut of pensioen. Ze werken stug door, gedreven als ze zijn. Dat gold ook voor beeldhouwer Bram Roth, die nog ver na de pensioengerechtigde leeftijd actief was. Na de Tweede Wereldoorlog begon zijn kunstenaarspraktijk goed te lopen. Tal van opdrachten kreeg hij in de jaren zestig van de 20^e eeuw van gemeentelijke instellingen en bedrijven in Den Haag. Toen hij 72 was, maakte hij een tweezijdig bronzen reliëf voor de Varkenmarkt. Het reliëf heeft tussentijds een aantal jaar in het Zuiderpark gestaan, maar vertoeft sinds 2018 als vanouds op de Varkenmarkt.

Dat Roth geen reden had om te stoppen bewijst dit reliëf uit 1988. Als altijd toont Roth zich de beeldhouwer van het alledaagse. Mens en dier zijn in hun gewone doen weergegeven – met het vleugje lieflijke romantiek dat zo kenmerkend is voor Roth. Bovendien beheerst Roth de lastige techniek van de vervaardiging van reliëfs. Het beeldvlak mag nauwelijks driedimensionaal worden en toch moet er perspectief in worden aangebracht. Roth vindt daar diverse oplossingen voor. Zo zijn de figuren en dieren in dit reliëf iets verhoogd weergegeven, waardoor ze volume krijgen en tegelijkertijd binnen het platte vlak blijven.

Bekijken we de andere kant van het reliëf, dan zien we een scène met bloemenverkoopsters. Vroeger werden er bij de Varkenmarkt namelijk ook bloemen verkocht. De bloemenstal is summier aangeduid door middel van een paar eenvoudige lijnen. Ze zijn ingekrast (incisie) of steken iets uit. Hier speelt Roth met de ruimte door de verkoopsters achter en zittend op de kraam weer te geven. De twee klanten zijn juist vóór de stal geplaatst.

Dezelfde techniek hanteert hij bij de vervaardiging van zijn penningen. Dat zijn tenslotte reliëfs in het klein. Behalve penningen en reliëfs maakte Roth grote bronzen en stenen sculpturen. Altijd combineerde hij in deze kunstuitingen massieve met schetsmatige onderdelen, waarmee hij een geraffineerd speels effect bereikte.