Tekst

Op het schoolplein voor de basisschool aan de Pachtersdreef staat een flinke totempaal. Hij is drie meter hoog en weegt zo’n 700 kilo. Beeldhouwer Henk Oostenbrink heeft hem gemaakt van degelijk Amerikaans grenen.

Van oorsprong was Oostenbrink timmerman. Pas op de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten (KABK) in Den Haag vond hij de rust waar hij naar op zoek was. Ook nadat hij deze opleiding had afgerond, bleef het moeilijk om van zijn werk te leven. Daar kwam een klein beetje verandering toen hij in 1961 de opdracht kreeg om voor de school aan de Pachterdreef een beeld te maken.

‘Ik ben geen indiaan en ik heb er dan ook geen Indiaanse motieven in verwerkt’, zegt Oostenbrink in een interview in De Tijd/De Maasbode (9 augustus 1962) over zijn Totempaal. Met de spelende kinderen in het achterhoofd heeft de beeldhouwer hier vier apen op elkaar gestapeld. Figuratieve, herkenbare voorstellingen die in zijn vrije werk niet terug te vinden zijn. Wel herkenbaar is de vormgeving.

Na zijn studie aan de KABK zaagde Oostenbrink complexe mathematische figuren in hout. Een ruimtelijke spiraal was daarbij een grondvorm die hem telkens opnieuw inspireerde. Tegen het midden van de jaren zeventig liet Oostenbrink het kunstige zagen achter zich. Vanaf die tijd richtte hij zijn aandacht op de zogenoemde Gulden Snede, de ideale maatverhouding in de kunsten. Regelmatig modelleerde hij binnen een houten schil allerlei variaties waardoor optische effecten ontstonden.

Ook in zijn Totempaal heeft hij binnen een schil vormen aangebracht die een bepaalde dynamiek hebben. In dit geval een speelse. Net als de spelende kinderen op het plein.