Tekst

‘Torsie’ betekent draaiing. En hoe subtiel ook, staand achter het beeld ‘Torsie’ van Ger Zijlstra in het Westbroekpark is inderdaad een lichte draaiing zichtbaar. Een vorm die lijkt op de rug van een menselijke figuur draait naar links, weg van een enorme heup- en bilpartij. De sensuele rondingen en welvingen van de rudimentaire vormen maken duidelijk dat de volle schoot toebehoort aan een vrouw. Maar hoe haar lichaam precies is samengesteld, is lastig te zien. Zijlstra vervaardigde namelijk een tors. Bovendien plaatste hij het onderlichaam niet onder, maar achter het bovenlichaam. Hierdoor lijkt het alsof de vrouw zichzelf vanuit een liggende positie opricht. Aan de voorzijde van de brons uit 1974 is het bovenlichaam te onderscheiden; een lichaam met slechts de aanzet voor de armen en de nek, als een boom met drie geknotte takken.

De expressieve vormgeving met de grote volumes was destijds kenmerkend voor Zijlstra’s kunst. Hij werd beïnvloed door Henry Moore (1898-1986). Deze befaamde Engelse beeldhouwer vervaardigde sculpturen gebaseerd op vormen uit de natuur, als botten, landschappen en het vrouwelijk lichaam. Zijlstra’s interesse voor Moore’s werk blijkt uit de wijze waarop hij bolle en ronde vormen afwisselt en uit hoe hij vormen in elkaar laat overvloeien. En net als bij Moore roepen Zijlstra’s beelden verschillende associaties op. Zo doet zijn beeld ‘Purperslak’ uit 1975 in Osdorp, waarin Zijlstra de eenheid van mens, dier en aarde uitbeeldt, sterk denken aan een enorm mammoetbot.

In de loop van de tijd vond Zijlstra nieuwe inspiratiebronnen. De archeologie, artefacten en plekken uit zijn herinnering werden belangrijk uitgangspunt, zijn kunst daarmee anekdotischer. Bovendien is hij gaan werken in materialen als papier en steen. Steen combineert hij soms met cortenstaal. Daarnaast maakt hij houten beelden die hij afgiet in brons. Zijn beeldtaal is strakker en ingetogener geworden, de wulpse gulheid uit de jaren zeventig voorbij.