Tekst

Wat recht betekent weet iedereen ongeveer wel. Maar hoe verbeeldt je dat zonder Vrouwe Justitia en haar weegschaal? Dat was de opgave die drie kunstenaars van de Nederlandse staat kregen. Doel was een kunstwerk te maken dat ons land cadeau zou doen aan het Internationaal Strafhof dat in 2016 een nieuw onderkomen kreeg. Dit ‘International Criminal Court’, kortweg ICC, berecht sinds 2002 personen en regimes die ervan worden verdacht misdaden tegen de menselijkheid te hebben gepleegd.

Unaniem koos de jury voor het ontwerp van de talentvolle Haagse kunstenaar Navid Nuur. Bij alle gesprekken en ontmoetingen die Nuur voor deze opdracht had, merkte hij dat recht en rechtspraak veel emoties oproepen. Er werden heel wat tranen vergoten in dit strafhof. Tranen van verdriet, maar ook van vreugde en van woede. In eerder werk had hij al onderzocht wat er gebeurt als je menselijke vloeistoffen laat opdrogen. Bij tranen bleek het resultaat: zoutkristallen. En die zijn van nature volop aanwezig in de zee. De zee die alle continenten met elkaar verbindt en waar Den Haag en ook het ICC aan liggen.

Opgeleid als grafisch vormgever en actief als skater en graffitikunstenaar maakte Nuur rond 2005 de overstap naar de beeldende kunst. Voor hem is het essentieel dat zijn beelden over meer gaan dan alleen vorm. Kunst ziet hij als een gereedschap of zelfs als plek waar je op een andere manier naar de wereld om je hun kunt kijken.

Typerend voor Nuur is dat hij van de tranen uiteindelijk uitkwam bij een totaal abstracte sculptuur: ‘The Gift’. Het is een krachtige vorm, die zich vanuit verschillende standpunten telkens weer anders voordoet. Bovendien kiest deze abstracte vorm geen partij. Ook diegene die teleurgesteld is dat zijn leider terecht staat, weet zich erin vertegenwoordigd. Dat vindt Nuur belangrijk, want iedereen heeft recht op recht.