Tekst

Werken met brons heeft voor Ingrid Rollema een bijzondere dimensie gekregen. Terwijl veel collega’s zich beperken tot het inleveren van een wasmodel bij de bronsgieter, goot zij haar bronzen beelden van 1978 tot 1995 in een eigen gieterij die dankzij de samenwerking met Jacques de Vreeden uitgroeide tot een echt bedrijf. Rollema goot niet alleen haar eigen beelden, maar werkte ook voor derden. Sinds 1995 laat ze haar beelden gieten, maar de afwerking en het patineren neemt ze nog steeds voor eigen rekening.

Het circa 2 meter hoge beeld ‘Stokvis’ dat in 1985 geplaatst werd op een pleintje aan de Scholstraat, komt nog uit de tijd dat Rollema alle onderdelen van het ambacht zelf verrichtte. Opvallend is de ruwe oppervlak van het beeld. De figuratieve beeldtaal krijgt daardoor een bijzondere structuur die ook haar andere beelden kenmerkt. ‘Stokvis’ is het beeld van een straatschoffie. Hij staat met één hand in het haar, terwijl hij de andere arm stevig om zijn frommelig verpakte visvoorraadje klemt.

Rollema werd opgeleid aan de Academie van Beeldende Kunsten in Rotterdam. Daarna studeerde zij volkerenrecht in Leiden, kunstfilosofie in Amsterdam en toegepaste ethiek in Leuven. Sinds 1970 werkt zij als beeldend kunstenaar in Den Haag en in 2001 werd zij benoemd tot directeur van de Vrije Academie.

Tot 1999 beeldhouwde zij hoofdzakelijk in brons. De beelden uit die tijd becommentarieerden de stand van zaken in de samenleving. In later werk concentreert Rollema zich op verbeelding van geologische verschijnselen. De serie ‘Wappers’ bestaat uit grillige objecten van met klei bewerkt rijstpapier waarin soms ook lood is verwerkt. Ze verbeelden een zoektocht naar de binnenkant van de aarde. In 2006 steekt maatschappelijke betrokkenheid opnieuw de kop op in een indrukwekkende serie oorlogsimpressies. Daarmee verwijst Rollema naar de situatie in de Gaza-strook. Daarbij vergeleken is ‘Stokvis’ een vriendelijk en onschuldig beeld.