Tekst

‘Spookbeelden’ werden de abstracte werken van Theo van der Nahmer soms genoemd. ‘Signalement’ aan de Groenhovenstraat is een typerend voorbeeld van zo’n ‘spookbeeld’. Grillige flarden brons die er uitzien als zwarte nevelslierten doen denken aan een grimmige gestalte die tevoorschijn komt uit het struikgewas. De titel en associaties ontstonden pas later. De gemeente Den Haag had Van der Nahmer expliciet opdracht gegeven tot het vervaardigen van een abstract beeld voor deze locatie.

‘Signalement’ is overigens één van de weinige abstracte werken van de van oorsprong Brabantse kunstenaar. Van der Nahmer is vooral bekend als ‘verbeelder’ van typisch Haagse personages als ‘Eline Vere’ uit 1958 en de ‘Flaneur’ aan het Lange Voorhout uit 1968. Zijn reliëfs en vroege beelden zoals ‘Eline Vere’ zijn vaak strak en monumentaal, maar geleidelijk werd zijn werk ijler en zwieriger.

Die verandering hing samen met de ontdekking van ‘cire perdue’, ofwel de verloren wasmethode, die in de jaren vijftig werd herontdekt en veelvuldig werd toegepast. Aanvankelijk hakte Van der Nahmer zijn beelden in steen of hij boetseerde ze in klei. Het werken in was voelde hij als een bevrijding. Was is soepel en gemakkelijk te modelleren waardoor beelden ontstaan in directe wisselwerking met handen en gedachten. Net als bij klei worden de wasmodellen afgegoten in brons. Het resultaat is vaak veel luchtiger, en vooral expressiever dan het resultaat van gehakte beelden. Voor Van der Nahmer zijn die lichtvoetigheid en expressiviteit belangrijke eigenschappen.