Tekst

De beelden van Marus van der Made worden min of meer standaard ingedeeld bij de geometrisch abstracte of concrete kunst. De kunstenaar uit Zoetermeer werd opgeleid tot architect en graficus en openbaart in een belangrijk deel van zijn vrije werk een sterke voorliefde voor het combineren van verschillende materialen. De grondvorm van zijn sculpturen is meestal een vierkant of een driehoek. Door de uitsparingen of openingen te vullen met andere materialen dan die waarvan de hoofdvorm is gemaakt, ontstaan er tegenstellingen die een visueel spanningsveld veroorzaken en associaties oproepen.
Af en toe laat Van der Made zich uitdagen tot het verkennen van de grenzen van abstractie. Zijn geometrisch abstracte beelden kunnen in dat geval bijvoorbeeld de vorm van een geabstraheerde stoel aannemen.
In de sculptuur die geplaatst is in het Huijgenspark wordt de verticale vorm circa driekwart van beneden onderbroken door een opening die in dit specifieke geval niet wordt ingevuld met een ander materiaal. Van der Made creëerde de opening door de twee lange stroken die samen de ‘zuil’ vormen, van elkaar los te maken, een eigen baan te laten volgen en uiteindelijk weer bij elkaar te brengen, zodat opnieuw de V-vorm ontstaat die ook het onderste deel van de sculptuur bepaalt.
De ingrepen in vorm blijven beperkt tot de ingenieuze manier waarop de beide zijden van het roestvrijstalen beeld uit elkaar gevouwen worden en uiteindelijk weer samenkomen. Van der Made laat hier zien dat hij steeds voldoende vrijheid en speelruimte claimt om de spanning in het beeld te garanderen zonder dat hij buiten de geometrisch abstracte kaders treedt. Temidden van de oude bomen die in de directe omgeving staan, doet de sculptuur denken aan de gestileerde weergave van een groeiproces, zoals de verdikkingen in een boomstam die het gevolg zijn van snoeien.