Tekst

Echte wederopbouwkunst. Dat zijn de zes reliëfs die aan de zijgevel van de flat op de hoek van de Leggelostraat en de Melis Stokelaan zijn bevestigd. Typisch Den Haag Zuidwest ook. Want in die naoorlogse jaren, toen de woningnood hoog was, werd er hier veel gebouwd. Maar niet alleen huizen werden uit de grond gestampt. Er was ook oog voor de omgeving daar omheen. Zeker in de uitbreidingswijken in Den Haag Zuidwest. Daar werd de in 1951 in het leven geroepen percentageregeling meer dan goed toegepast. Twee in plaats van 1,5% van de bouwsom voor nieuwbouw was hier beschikbaar voor kunst. Maar liefst vijftig kunstenaars hebben in dat stadsdeel tussen 1945 en 1975 kunst gerealiseerd. Kunst als decoratie, ter verfraaiing van de woonomgeving.

Eén van die kunstenaars was Gerard van Remmen. Deze beeldhouwer specialiseerde zich in de jaren vijftig in betonnen reliëfs. Dat Van Remmen voor beton koos, had verschillende redenen. Allereerst was het goedkoper dan natuursteen. Maar ook in artistiek opzicht bood dit relatief nieuwe materiaal voordelen. Je kon er grotere kunstwerken mee maken en het met behulp van een mal in elke gewenste vorm gieten. Ook de ophanging kon in het beton worden meegegoten. Daarmee zijn Van Remmens reliëfs aan de binnenmuur bevestigd. De buitenmuur is daar vervolgens omheen gemetseld. Kunst en architectuur zijn hier dus met elkaar vergroeid.

Geheel in zijn eigen stijl heeft Van Remmen voor deze gevel zes herkenbare dierfiguren gemaakt. De zwaarste hangt onderaan: de beer. Naar boven toe kom je een specht, een zwaluw met jongen, een schildpad, slak en een ooievaar tegen. Door de huid van het beton de ene keer heel glad te schuren (polijsten/zoeten) en dan weer te bewerken met een bouchardeerhamer zodat er een egaal maar ruw oppervlak ontstaat, verhoogt de beeldhouwer het contrast en komt de voorstelling beter uit.