De publieke ruimte is volgens Navid Nuur bij uitstek het domein van mensen en beweging. Helemaal als die ruimte is gesitueerd in het centrum van een grote stad, zoals Den Haag. Mensen zijn daar dag en nacht aanwezig. Stilte is er nauwelijks, geluid en beweging zwelt aan, klinkt na, en dooft uit, waarna de cyclus weer van voren af aan begint.

Nuur – opgeleid aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht (Utrecht) en het Piet Zwart Institute (Rotterdam) en woonachtig en werkzaam in Den Haag –  wilde dat zijn beeld RE/FLECT/OR (2018) die dag en nachtbewegingen op de één of andere manier mee zou nemen.

De sculptuur bestaat uit een uitwendig architectonisch skelet, met aan de binnenzijde kleurige reflectoren. Die reflectoren zorgen ervoor dat de binnenkant door weerkaatsing van lichtstralen soms van kleur verandert en oplicht. Met name als het donker is, levert dat door de verlichting van etalages, het schijnsel van koplampen of het flitslicht van mobieltjes een prachtige kleurervaring op.

De kunstenaar, die in 2010 de Volkskrant Beeldende Kunstprijs won, een kunstprijs voor jong talent in de beeldende kunst, reflecteert op deze manier niet alleen op de stedelijke dynamiek, maar maakt ook duidelijk dat kunst op straat het leven om de sculptuur heen letterlijk reflecteert. Hij heeft een beeld gemaakt dat door kunstmatig schijnsel oplicht, en dat eigenlijk het nabeeld van stedelijke dynamiek laat zien, oftewel het residu van menselijke aanwezigheid.

Ondertussen verwijst RE/FLECT/OR qua vorm naar de oprukkende hoogbouw in dit deel van het centrum van Den Haag, waar door gebrek aan ruimte bij het proces van stedelijke transformatie steeds verder de hoogte in wordt gegaan. Of je vanaf grote hoogte straks nog de straat kunt zien, en dus ook het leven of een reflectie daarvan, is natuurlijk nog maar de vraag.

Tekst: Lennard Dost