Tekst

Deze plastiek was in de jaren zestig bedoeld als ‘een speelbeeld met verrukkelijke hoekjes voor kinderen’. Destijds was het een betrekkelijk nieuw fenomeen om kunstenaars te vragen een speelobject te ontwerpen. Rooijackers was in de jaren vijftig lid van Verve (1951-1957) en in de jaren zestig en zeventig docent/begeleider aan de Vrije Academie in Den Haag. De kunstenaarsvereniging Verve had haar naam te danken aan haar visie dat er meer ‘verve’ nodig was om tot de verbeelding van de beschouwer te spreken. Daarin had de kunstenaar een stimulerende en ook maatschappelijk bindende taak. Op de Vrije Academie gold een vergelijkbaar adagium: de nieuwe zogenoemde ‘ontwerpmentaliteit’. Daarbij moesten kunstenaars nieuwe vormen scheppen en niet meer imiteren. In het speelobject kon Rooijackers veel van deze opvattingen kwijt.

Het loodzware betonnen beeld dat meer dan twintig ton weegt, stond oorspronkelijk op het pleintje midden in het winkelcentrum aan de Alphons Diepenbrockhof. Het was omgeven door bankjes en bomen. Helaas werd het na verloop van tijd beklad met graffiti en op een gegeven moment werden de ‘verrukkelijke hoekjes’ ook voor andere dan de beoogde doeleinden gebruikt. Bij de herinrichting van het plein in 2006 werd het kunstwerk verplaatst naar de huidige locatie: een rustig veldje onder de bomen.