Tekst

Een bevroren moment, vlak voordat hij zal werpen. De pitcher balanceert op de tenen van zijn rechtervoet. Heft de linkerknie. Buigt het hoofd. Kromt de rug. Brengt de rechterhand met de bal richting nek. In gedachten laat de beweging zich eenvoudig afmaken. De honkbalpitcher zal zijn arm naar achteren strekken en naar voren brengen. De bal zal met grote snelheid op de slagman afrazen. Maar of die de bal zal raken?

Beeldhouwer Peter Kortekaas heeft gekozen voor het ogenblik waarin spanning, kracht en concentratie samenballen: het ogenblik voorafgaand aan de explosie. Dat hoeft ons niet te verbazen. Kortekaas vangt mens en dier veelal in kenmerkende houdingen: een hardloper die zich over de finish werpt of een beeldend kunstenaar met een map met werk onder de arm. Kenmerkend is hier overigens niet synoniem met ‘voor de hand liggend’ of ‘gemakkelijk’. Kortekaas heeft een grote anatomische kennis die hij vaardig inzet bij het modelleren. In ingewikkelde houdingen en bewegingen ziet hij een uitdaging, zoals bij ‘Pitcher’. Hier laat Kortekaas zien dat elke vezel van het lichaam is gespannen als een snaar. Bovendien toont hij aan dat een figuur op slechts één standbeen in balans kan blijven. Toch komt het treffend uitbeelden van karakter of innerlijk bij Kortekaas nog vóór de anatomisch correcte verbeelding. Daarbij is een zeker gevoel voor humor hem niet vreemd. De eigenwijs kijkende ram in het Zuiderpark is daar een voorbeeld van.

De genoemde beelden boetseerde Kortekaas in klei om ze vervolgens in brons af te gieten. Maar hij werkt ook in steen, hout, lood en keramiek. De beelden zijn ook niet altijd naturalistisch. Geabstraheerde en volledig abstracte sculpturen maken eveneens deel uit van zijn oeuvre.