Tekst

Als docent aan de Haagse Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten stond Albert Termote (1887–1978) aan de basis van het kunstenaarschap van tientallen beeldhouwers van wie later beelden in Den Haag en omgeving werden geplaatst. Mede dankzij zijn vorming in België voorzag Termote de sculpturale en architectonische studierichtingen van een vleugje Vlaamse virtuositeit en een beetje extra dramatiek. Daardoor onderscheidde hij zich van zijn nuchtere Nederlandse collega’s die hun gezag onder meer lieten gelden binnen de Amsterdamse en de Arnhemse School.

Lancelot Samson was een leergierige leerling van Termote. Samsons vader, de portretschilder Eddy Samson, genoot bekendheid als tekenaar bij De Telegraaf. Zoon en beeldhouwer Lancelot Samson vestigde zich in 1961 in Den Haag, waar hij zich na de lessen van Termote verder bekwaamde in de beeldhouwkunst.

De invloed van leermeester Termote is echter niet of nauwelijks terug te vinden in de naturalistische verbeelding van ‘Paard Jolian’. Het beeld staat overigens ook haaks op het vroege werk van de kunstenaar. Aanvankelijk maakte hij geometrisch abstracte portretten. Zijn vroege werk bestond verder uit beelden waarin een verlevendigde vorm van constructivisme de toon zette. Zijn voorkeur ging uit naar beelden uit steen en koper.
Wanneer de omslag naar een realistische beeldtaal precies heeft plaatsgevonden is niet duidelijk, wel is bekend dat Samson in 1965 een portret van dr. Poelhekke maakte in aluminiumbeton. Daarin zijn nog constructivistische vertrekpunten te herkennen. Het kalme paard dat op het terrein van kinderboerderij Tesselweide vlakbij het nachtverblijf staat, vertoont niet de dramatische of expressionistische stijlkenmerken van Termote en evenmin de constructivistische tendensen uit de begintijd van Samsons kunstenaarschap. ‘Paard Jolian’ sluit eigenlijk meer aan bij zijn naturalistische portretten.