Tekst

Ingrid Rollema heeft Den Haag verrijkt met een aantal opmerkelijke mensfiguren en fantasierijke wezens. De breed glimlachende paalzitter in de Pietermanstraat is er één van. In zijn armen klemt hij een vis die dezelfde ‘big smile’ laat zien als de man die het dier vasthoudt. Het meer dan manshoge beeld onderstreept dat de beeldhouwer de werkelijkheid graag mengt met een scheutje fantasie, relativeringsvermogen, bevrijdende humor, ongebruikelijke transformaties of onverwachte wendingen.

Niet alleen in Den Haag maar ook in andere Nederlandse steden duiken rafelige kippen, droombeelden, vrijgevochten vrouwen, moderne versies van totempalen en speelse eigentijdse interpretaties van mythologische onderwerpen en klassieke beeldhouwkunst van Rollema op. Overigens is de glimlach niet altijd aanwezig in haar werk. In 2006 voltooide zij een indrukwekkende serie oorlogsimpressies in gemengde technieken. Het zijn heftige, donkere taferelen met gevechtstanks, bommenwerpers, helikopters, verschroeide aarde en ontredderde burgers in houtskool, krijt, Oost-Indische inkt en andere materialen.
Op het driedimensionale vlak experimenteerde Rollema onder meer met gebakken aarde. Dat leverde ruw gemodelleerde, rafelige beelden op. Daarnaast vormt een serie in brons uitgevoerde portretten en een rijk geschakeerde verzameling van frivole bronzen fantasiefiguren een wezenlijk bestanddeel van haar oeuvre.

Een verhaal apart zijn de ‘wappers’ die Rollema tussen 1996 en 2004 maakte. Dat zijn grillige objecten van rijstpapier die met klei beschilderd zijn en waarin soms ook lood is verwerkt. Deze wappers verbeelden een zoektocht naar de binnenkant van de aarde. Hoe uiteenlopend ook, alle beelden van Rollema worden gekenmerkt door een ruwe structuur. De beeldhouwer houdt niet van een gepolijste afwerking. Haar liefde gaat uit naar de ruwe schets met hier en daar aandacht voor een detail. Zoals de glimlach.