Buiten Beeld
Status
Permanent
Categorie
Bestaat niet meer
Sinds
01-08-2011
Toelichting
In 2011 is dit kunstwerk van Jan van IJzendoorn uit park Madestein verwijderd. Vanwege materiaalproblemen was het niet meer verantwoord dit monumentale beeld in de openbare ruimte te laten staan.
Gegevens kunstwerk
Locatie kunstwerk
Adres
Madestein, Den Haag
Stadsdeel
Loosduinen
GPS gegevens
52.043854051187, 4.2354093826477 Bekijk op plattegrond
Omschrijving kunstwerk
Tekst
Soms is het nodig een kunstwerk te verplaatsen. Meestal gebeurt dat vanwege infrastructurele veranderingen. De verhuizing van ‘Object’ van Jan van IJzendoorn had een andere reden. Het meer dan 7 meter hoge kunstwerk viel niet goed bij de omwonenden. Bij hoge uitzondering zocht de gemeente een nieuwe locatie. Ruim drie jaar na de onthulling verhuisde het kunstwerk in 1986 van het plantsoen aan de Puccinistraat naar zijn nieuwe locatie: Buurtpark Madestein. Daar, op het grasveld in de groene omgeving, deed de rijzige, roestige plaat het goed.
De enorme rechthoek van cortenstaal was een fractie uit het lood geplaatst, wat de schijn van onwrikbaarheid wegneemt. Vorm (rechthoek) en materiaal (staal) refereren aan de architectuur. ‘Object’ is duidelijk voortgekomen uit het gedachtegoed van de Arnhemse School. Van IJzendoorn studeerde omgevingsvormgeving aan de Arnhemse Academie voor Beeldende Kunsten. Daar propageerden docenten de integratie van kunst en architectuur. Beeldende kunst moest zichtbaar zijn en mocht niet in een museum weggestopt worden. In 2000 geeft Van IJzendoorn in een interview met De Gelderlander aan de Arnhemse ideeën nog steeds aan te hangen: ‘Het geeft voldoening als je een beeld maakt dat voor iedereen zichtbaar is en op een onverwachte plaats staat.’
Van IJzendoorns visie bleef onveranderd, maar zijn vormentaal wijzigde gaandeweg van geometrisch abstract naar curieus figuratief. De ‘Monumentale Vlam’ uit Gendt (1989) zit daar ergens tussen in. Het is een gedraaide kegel van baksteen met bovenin zes ramen; herkenbaar als vlam, maar wel gevat in een geometrische vorm. Totaal is de herkenning bij ‘De Lispeling’ in Oosterbeek (2000): een reuzenoctopus die een enorme tong omklemt. Ondanks de herkenbaarheid van de voorstelling roept dit beeld vragen op. Staat deze omstrengelde tong voor een beperkte vrijheid van meningsuiting of is het een symbool van liefde? Elke betekenis is legitiem, want de beelden van Van IJzendoorn zijn multi-interpretabel.