Tekst

Wie zijn verschillende Haagse beelden beter bestudeert, kan ze grofweg indelen in twee categorieën. Naast geometrisch abstracte metalen constructies komen sculpturen voor met zachte, ronde vormen, die associaties oproepen met de zichtbare werkelijkheid. Twee werelden, één kunstenaar: beeldhouwer Joop Pellinkhof.

Zijn ‘vierkante’ object dat oorspronkelijk in het plantsoen bij het Westhovenplein stond en nu in het Zuiderpark, past in de eerste categorie; ‘De thuiskomst’, zijn expressieve sculptuur uit 1988, in de tweede. Een stalen figuur staat tegen een bronzen zuil. Het beeld doet denken aan een tors: een vrouwelijke gestalte op één been, de billen sterk uitvergroot, direct daarboven de borsten en een klein hoofd. Armen lijken te ontbreken.

Het contrast met het ‘vierkante’ object uit 1983 is evident. Het ijzeren ‘vierkant’ bestaat uit vier aan elkaar gelaste driehoeken. Hier komt de rationele Pellinkhof naar voren. Het is een vernuftig, haast wiskundig gecomponeerde geometrische figuur. In het centrum van het beeld ligt een klein vierkant op een groter vierkant dat aan een zijde omhoog staat en aan de andere kant verdiept ligt. Dat principe herhaalt Pellinkhof.

Of het accent nu ligt op verstand of op gevoel, metaal blijft Pellinkhofs favoriete materiaal. Hij construeert en last zijn beelden zelf. Op de technische school legde hij daarvoor de basis. Zijn creatieve talenten ontplooide hij op de Vrije Academie in Den Haag. Pellinkhof is een beeldhouwer die zoekt naar evenwicht tussen de twee uitersten van het menselijk gemoed: ratio en emotie. Al naar gelang de aard van de opdracht, zijn stemming of zijn inspiratie concentreert hij zich in elk afzonderlijk kunstwerk op één van beide of combineert hij beide in één beeld. En dat brengt een aangename afwisseling binnen zijn oeuvre met zich mee.