Tekst

Aan de Zeekant staat een vierkante bakstenen meetpost op een bestrate zeewering waarin een trapopgang gemetseld is. Op gepaste afstand doemt de vuurtoren op. In vergelijking met die blikvanger valt de meetpost op de hoek van de Vissershavenweg in het niet. Het gebouwtje oogt wel robuust, maar het is te laag om de status van blikvanger te verdienen. Vergelijkingen met een obelisk of een monolithische zuil gaan mank. De fantasieloze architectuur van het bouwwerk draagt niet bij aan de uitstraling ervan. Wat overblijft is de markante plek bij de haven van Scheveningen.

Om het uiterlijk van het gebouwtje aantrekkelijker te maken is aan één van de bakstenen muren een wandobject van Jack van Osnabrugge aangebracht. De vormgeving vertoont sterke overeenkomsten met het vrijstaande beeld van dezelfde kunstenaar aan de Van Boetzelaerlaan, met dien verstande dat het wandobject geen doorkijkmogelijkheid biedt, waardoor de ruimtelijke werking geminimaliseerd wordt.

Van Osnabrugge is vooral bekend geworden met de sieraden. Samen met zijn partner Ariette van Osnabrugge heeft hij een ateliergalerie aan de Bloemgracht, in het hartje van de Amsterdamse Jordaan. Daar verzorgen zij ook cursussen voor edelsmeden en exposeren zij zowel eigen werk als dat van collega’s. Tot 1980 runde het kunstenaarsduo een vergelijkbare ateliergalerie aan de Prinsegracht in Den Haag. Sieraden van Jack van Osnabrugge zijn onder meer aangekocht door het Gemeentemuseum Den Haag.

Opmerkelijk is de wisselwerking die bij deze kunstenaar incidenteel ontstaat tussen sieraadkunst en monumentale opdrachten. Hij realiseerde onder meer een speelobject bij een lagere school en enkele ruimtelijke objecten. De vormgeving van het wandobject aan de Zeekant is verwant aan die van de sieraden. Uiteraard verschillen de formaten, maar de ordeningsprincipes zijn vergelijkbaar. Alles draait om de logische samenhang en weloverwogen compositie van vormen, vlakken en volumes en om de wisselwerking tussen vorm en restvorm.