Tekst

‘In het jaar 1931 bij de opening van de 2^e haven aan de gemeente geschonken door de bevolking van Scheveningen.’

De Lelybank waarin deze tekst gebeiteld staat, is ontworpen door de Scheveningse architect Cornelis van Duyne. Het monument staat precies voor het seinhuis van de havenmeester en is opgericht ter herinnering aan de uitbreiding van de haven in 1931. Zijn naam dankt de bank aan de ingenieur onder wiens leiding de eerste haven werd aangelegd: doctor Cornelis Lely (1854-1929), beter bekend van de Afsluitdijk.

Deze eerste haven kwam gereed in 1904 als veilige plaats voor de vissersschepen van toen. Een vreselijke storm had tien jaar daarvoor een groot deel van de vloot op het Scheveningse strand vernietigd. Al snel bleek uitbreiding noodzakelijk. Er kwam een haven bij: de tweede haven, waar kleinere kotters en zeiljachten liggen. Aan het havenhoofd biedt het monument zicht op de Noordzee en binnenkomende schepen. Decennia later wordt er nog steeds gebruik van gemaakt om te rusten, te keuvelen en te kijken.

De stijl van de bank past in de traditie waarin monumenten en standbeelden in de jaren dertig van de twintigste eeuw werden vormgegeven. Strakke en sobere vormgeving, symmetrisch van opbouw en toepassing van materialen als baksteen, hout en natuursteen zijn kenmerken uit deze periode. Daarmee is de bank een voorbeeld van de Art Deco (1918-1939), een kunstvorm die volgde op de Jugendstil of Art Nouveau met zijn plantenmotieven en zweepslaglijnen.

Van Duyne heeft in beide stijlen gewerkt. Begin twintigste eeuw bouwde hij huizen in de Jugendstil. Rond 1920 maakte hij de overstap naar de Art Deco. In deze stijl zijn de twee Scheveningse gedenktekens van Van Duyne, de Lelybank en het Vissersmonument, uitgevoerd.