Tekst

Peter van der Meer woonde en werkte onder andere in Den Haag, in La Spezia en in Carrara. Kunstliefhebbers die de Italiaanse plaatsnamen La Spezia, Carrara en Pietrasanta horen, denken onmiddellijk aan de marmergrotten waar honderden kunstenaars uit de hele wereld naar toe komen om er te werken. Dat geldt ook voor Van der Meer. Hij was leerling van de speciale marmerschool in Carrara. Daarnaast volgde hij een opleiding aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag, waar hij bijvoorbeeld les kreeg van de Haagse kunstenaar Dirk Bus.

Hoewel hij het hakken in marmer tot in de vingertoppen beheerst, manifesteert Van der Meer zich ook als een echte modelleur die zijn mensfiguren ruw en bijna schetsmatig opbouwt met klei of was, om ze daarna in de brons te laten gieten. Het beeld ‘Meisje op skippybal’, dat het Heeswijkplein opvrolijkt met kinderlijk enthousiasme, is daar een goed voorbeeld van. De vormen zijn niet glad afgewerkt. De skippybal ziet er niet uit als een gepolijste bal maar als een geschubde kool of een andere ruwe organische bolvorm.
Het meisje steekt haar neus fier in de wind. Haar lichaam is lang en lijzig als dat van een pubermeisje dat net een paar groeischeuten heeft gehad. Haar sprietige benen, dunne armen en parmantige paardenstaart onderstrepen dat de beeldhouwer de werkelijkheid graag een duwtje in de gewenste richting geeft, als hij daarmee de zeggingskracht van het beeld kan versterken.