Tekst

Ooit zat er een kleutermeisje in kleermakerszit op de zuil in het midden van het plantsoen aan de Wingerdstraat. Het tuinbeeld van terracotta stond er van 1947 tot ongeveer 1974. Toen werd het door vandalen zodanig vernield dat het niet meer te herstellen viel. Beeldhouwer Jos van Riemsdijk was bereid een nieuw beeld te maken. Ze ontwierp opnieuw een meisje, maar nu in de puberleeftijd en spelend op een fluit. Het bronzen beeld werd in 1977 geplaatst.

Net als uit de kleuter spreekt uit ‘Meisje met fluit’ een grote liefde voor kinderen. Het meisje zit heerlijk ontspannen, zich van niets en niemand bewust, fluit te spelen. Ze draagt een ruimvallende jurk die bij de hals is afgezet met een kraag. Blote voeten steken speels onder de jurk uit. Wat het meisje zo aandoenlijk maakt, en wat Van Riemsdijk zo treffend heeft uitgebeeld, is dat ze op de drempel naar volwassenheid nog kind is. Getuige haar andere Haagse beelden liet Van Riemsdijk zich vaker inspireren door tienermeisjes.

Zelf zei ze in 1995: ‘Geïnspireerd word ik uitsluitend door mens en dier. Van één haan kan ik oneindig veel beeldjes maken.’ Misschien had ze hier haar amusante krabbende haan in het Westbroekpark in gedachten. Maar ook baby’s, nonnen en oude mensen koos zij als onderwerp. Het ging haar vooral om het vastleggen van allerlei typerende situaties, poses en bezigheden, zoals haar borstelen, een boek lezen, of een sprong maken. Het Eindhovens Dagblad schreef over Van Riemsdijk in 1979 dat ze niet haar eigen emotie, maar die van het onderwerp centraal stelde. Haar naturalistische brons in de Wingerdstraat laat zien dat ze haarscherp observeerde en een gelukzalig moment van ontspanning en onbevangenheid ving in vormen.