Tekst

Alsof ze zo uit haar tuinstoeltje zou kunnen opstaan, zo fier zit ze daar met gerechte rug, haar tekkeltje en poedeltje op schoot, tegenover de hoofdingang van flatgebouw Arendsdorp aan de Wassenaarseweg. Dit was haar domein, het landgoed Oostduin. Marie gravin Van Bylandt (1874-1968) had er haar zomerverblijf, maar dat werd in de Tweede Wereldoorlog getroffen door een afgezwaaide, Duitse V2-raket. Ze wilde er niet meer terugkeren en liet het huis in 1946 slopen. Wat resteert aan de Wassenaarseweg zijn de theekoepel middenin het park, het wachthuisje en het huis ‘De Rietjes’.

De gravin bezat ook de omliggende landerijen: het gebied tussen de Noordzeeduinen en het Haagse Hout. Deze gronden werden in 1911 door de gemeente Den Haag aangewezen als bouwterrein voor het uitbreidingsplan van Berlage. In 1915 werden de eerste gebouwen opgeleverd.
Bij haar leven al vrijgevig, had de gravin in 1964 laten vastleggen dat haar gehele vermogen na haar dood zou moeten worden ondergebracht in een stichting: de M.A.O.C. Gravin van Bylandt Stichting. Ze overleed in 1968, ongehuwd en kinderloos, de stichting alles nalatend. Met de erfenis ondersteunt de stichting het algemeen belang van mens en dier binnen het Rijk in Europa én hulpbehoevende Nederlanders.

Haar beeltenis door de Rotterdamse beeldhouwer Evert den Hartog werd in 1988 onthuld. Den Hartog had bij de start van zijn kunstenaarsloopbaan een sterke voorkeur voor keramiek, tot hij na enkele jaren besloot zijn beelden in brons te gieten. In de bronsgieterij leerde hij het materiaal door en door kennen. Dat laten zijn beelden van mens en dier duidelijk zien. Alle details werkt hij nauwkeurig uit. Bijvoorbeeld het lint op de hoed van de gravin. Den Hartog legt veelal een onbevangen ogenblik vast, een intiem of verstild moment. In dit geval het frêle dametje, even alleen met haar geliefde schoothondjes.