Tekst

‘Maquette van de werkelijkheid’. Bij het lezen van deze titel bekruipt je even de gedachte in het ootje te worden genomen. Maar met deze humoristische titel stimuleert Frank Halmans wel direct je verbeelding.

Halmans interesse ligt vooral in overgangsplaatsen en verzamelruimten zoals wachthuisjes en vensterbanken. Daarnaast is hij gefascineerd door grenzen tussen het publieke en het openbare, tussen het fysieke en het mentale. Bovendien vormt het functionele gebruik een belangrijk onderdeel van zijn kunst. Het liefst combineert hij verschillende functies in één beeld. Zo is zijn zogenoemde ‘Bereboot’, de fietsenstalling die hij voor Biesieklette heeft ontworpen, een kantoortje terwijl het lijkt op de kajuit van een schip. Zijn objecten uit 1997 op het Amsterdamse Van Limburg Stirumplein dienen tegelijkertijd als zitmeubels in zijn tramwachthuisje én als sokkel voor een peperbus.

Ook voor de basisschool aan de Beresteinlaan heeft Halmans een multifunctioneel, ruimtelijk kunstwerk gemaakt. In zo’n overgangsgebied nog wel. Oorspronkelijk was het de bedoeling dat de nieuwbouw van deze school omringd zou worden door water. De school zou dan alleen via twee bruggen toegankelijk zijn. Uiteindelijk ligt er een fors plein tussen school en de directe omgeving. Een open ruimte zonder hek, voor iedereen toegankelijk. Daar heeft Halmans zijn ‘Maquette van de werkelijkheid’ gerealiseerd.

Het kunstwerk bestaat uit een tafel met vier forse betonnen banken. Het bronzen tafelblad is de eigenlijke maquette. Daarop is de school plus de directe omgeving te zien. Alles staat erop: de bomen, de paden enigszins verdiept, het reliëf van de omgeving, het schoolgebouw natuurlijk en niet te vergeten het kunstwerk zelf. Met veel gevoel voor detail heeft Halmans de omgeving in kaart gebracht met als doel de fantasie van spelende kinderen te prikkelen. De ouders houden er een ontmoetingsplek aan over, de school een markering van het overgangsgebied tussen school en buitenwereld.