Tekst

Bij de kleuterschool aan de Diamanthorst staat een bronzen beeldje van een verdwaalde ‘ontdekkingsreiziger in spe’. De parmantige peuter lijkt min of meer toevallig op deze plek terechtgekomen te zijn tijdens een avontuurlijke verkenningstocht door de stad. De kleine wereldburger ziet er onbevangen, vrolijk en zelfverzekerd uit en lijkt niets liever te willen dan de wijde wereld ontdekken.

‘Kleuter op driewieler’ is een ongecompliceerd en pretentieloos beeld van Renske Morks. Kind en driewieler zijn ruw gemodelleerd. Aan details is niet al te veel aandacht besteed. Figuur en fiets zijn als het ware met elkaar vergroeid tot één compacte en gesloten vorm. Het geheel ziet eruit als een amorfe massa waaruit moeiteloos een herkenbare voorstelling te destilleren is.

Morks heeft geen moeite gedaan om openingen te creëren in het beeld. De bronssculptuur is vrij massief. Ook heeft de beeldhouwer niet geprobeerd om beweging te suggereren. Toch is het uiteindelijk een speels beeld geworden. Alles draait om het spontane karakter en om het versterken van de suggestie van kinderlijke eenvoud en onbevangenheid. Dit in tegenstelling tot grootste deel van haar beelden waarbij de menselijk torso het hoofdmotief vormt.

Door aard en afmetingen van ‘Kleuter op driewieler’ ontsnapt deze sculptuur van Morks aan het traditionele idee van een monumentaal gebaar in de openbare ruimte. Het oogt tamelijk klein en lijkt niet doelbewust voor die openbare ruimte gemaakt te zijn. De kracht van de verbeelding schuilt voor een belangrijk deel in de onverwachte en ontwapenende aanwezigheid van de kleuter.