Tekst

Idyllisch en onbedorven. Dat zijn eigenschappen die perfect passen bij het beeldje ‘Kind met vogeldrinkbak’ dat tussen de begroeiing van het plantsoen van de Papaverhof opduikt. Het kind tuurt vol overgave naar het water in de drinkbak en roert er voorzichtig met de rechterhand in. Alle aandacht is gefocust op die eenvoudige handeling. De rest van de wereld lijkt voor het kind niet te bestaan.

De bronsplastiek van Marian Gobius werd in het eerste jaar van de Tweede Wereldoorlog gemaakt, toen de wereld in brand stond. Het beeldje kan gezien worden als een vlucht uit de harde werkelijkheid die zich destijds ook aan Gobius moet hebben opgedrongen. De beeldhouwer woonde en werkte vanaf 1934 in Voorburg. Een groot aantal nationaal en internationaal befaamde leermeesters onderwezen haar in de beeldhouwkunst, waaronder professor Jan Bronner aan de Amsterdamse Rijksakademie.

Het bronzen beeld van het kind met de vogeldrinkbak is in alle opzichten kenmerkend voor de beeldtaal en werkwijze van Gobius. Zij beeldhouwde in figuratieve stijl en etaleerde een uitgesproken voorkeur voor kinderportretten en schoolgroepen. Verder maakte ze ook verzetsmonumenten en penningen. Ze werkte met allerlei materialen en deelde met veel collega-beeldhouwers haar passie voor tekenen.
Dat haar werk in de periode tussen beide wereldoorlogen bijzonder gewaardeerd werd, blijkt onder meer uit het feit dat zij vier jaar lang (van 1930 tot 1934) koninklijke subsidie kreeg. Dat was destijds heel bijzonder.

Het idyllische beeld komt extra goed tot zijn recht door de bijzondere omgeving. De Papaverhof is in 1991-1922 door de bekende architect Jan Wils (1891-1972) ontworpen als onderdeel van woningcomplex Daal en Berg. Hij groepeerde daartoe een flink aantal dubbele eengezinswoningen in twee hoefijzervormen rond een forse binnentuin. De blokachtige vormgeving van de huizen en gebruik van primaire kleuren plus zwart en wit, versterken het contrast met het bronzen tuinbeeld.