Tekst

Dat zie je toch niet vaak: een kerkgebouw met een ovale vorm. En dan is de gevel ook nog eens versierd met maar liefst negen reliëfs van gebakken klei (terracotta). Deze kerk werd tussen 1956 en 1958 gebouwd en was een herbouw van de H.H.Antonius en Lodewijkkerk aan de Prinsessegracht die tijdens de Tweede Wereldoorlog was verwoest. Met het oog op de grote aantallen gelovigen in de naoorlogse stadsuitbreiding Escamp kreeg deze katholieke kerk hier een plaats. In die tijd in Nederland bleef iedereen binnen zijn eigen groep. Er waren aparte scholen, kerken, sportclubs en kranten voor protestanten, katholieken, liberalen, socialisten etc. De opdracht voor de gevelversiering van deze katholieke kerk ging dan ook naar een katholieke beeldhouwer: Jacques van Rhijn.

Op de gevel aan het voorplein met de klokkentoren en het Franciscaner klooster bracht Van Rhijn negen terracotta reliëfs aan. Centraal in het midden het grootste reliëf met de figuur van Christus. In een vierkant daaromheen acht voorstellingen van de zogenoemde zaligsprekingen die uit zijn mond zijn opgetekend in het Nieuwe Testament (Mattheus). Tijdens de Bergrede, de eerste openbare toespraak die Jezus hield, deed hij acht uitspraken. Eén van de bekendste luidt: “Zalig zijn de armen van geest”. Die uitspraken zijn als een soort ouderwetse stripverhalen verbeeld.

Min of meer tegelijkertijd met deze opdracht voor de kerk verkreeg Van Rhijn ook een opdracht van de katholieke woningbouwvereniging Verbetering zij ons streven om twee flatgebouwen van geveldecoratie te voorzien. Op de hoek van de Hengelolaan en de Loevesteinlaan en op de hoek van diezelfde Loevesteinlaan en de Melis Stokelaan zijn deze reliëfs nog steeds te zien. Zo werd je als katholiek in het naoorlogse, verzuilde Nederland in je eigen buurt omringd met kunst die aansloot bij de groep waar je bij hoorde.