Tekst

‘Zelf schrijven over mijn werk? Het is niet de taak van de kunstenaar om zijn werk voor de beschouwer te analyseren of toe te lichten. In zijn werk heeft hij al gesproken.’ Het is een citaat van beeldhouwer/keramist Dick Loef uit 1965. Verwacht dus van hem geen ingewikkelde theorieën of een gecompliceerde uitleg over het ontstaan van zijn kunst. Dit geeft de beschouwer alle ruimte om zelf een mening te vormen. En dat is precies wat Loef wilde: de kijker moest zélf kijken en oordelen.
Het werk van Loef is figuratief of bevat op z’n minst herkenbare elementen. Een voorbeeld van een figuratief beeld is ‘Jongen in boom’ uit 1979. De brons staat bij kinderboerderij Madestein aan de Loosduinse Hoofdstraat. Het beeld bestaat uit twee gestileerd weergegeven bomen. De hoofdstammen hebben een aantal afgeknotte zijtakken. Daarvan gebruikmakend klimt een jongen omhoog, de ogen strak op een kat gericht, die kennelijk in de problemen is geraakt.
Wat opvalt, is dat de ledematen van de jongen buitenproportioneel lang zijn. Loef heeft deze langgerekte vorm gekozen om de beweging van het omhoogklimmen te accentueren. Bovendien creëerde hij zo een relatie met de stakerige bomen. De benen van de jongen lijken veel op de takken van de bomen. Zijn hoofd is ook wat groter dan normaal. Door het te vergroten kon Loef goed de concentratie en de bedoelingen van de jongen weergeven in de gezichtsuitdrukking. Hij is zonder aarzeling op weg naar de kat die zich vastklemt aan het uiteinde van een tak. Het dier draait zijn kopje angstig maar ook berustend in de richting van de jongen, alsof het lijkt te weten dat de redding nabij is.