Tekst

Het beeld van een jockey in volle actie dat in de vijver bij de tuinbouwschool staat, lijkt een assemblage van aan elkaar gelaste stukken metaal te zijn. In werkelijkheid is het een in brons gegoten sculptuur waarvan het gietmodel losjes en slagvaardig is opgebouwd. De strakke outfit van de jockey lijkt op een harnas. Ook zijn valhelm lijkt op de helm van een middeleeuwse ridder. Door de ongekende vaart van het paard zijn de omhoog zwiepende benen van de jockey voorwaarts gestrekt. Met één vrije hand probeert hij zijn evenwicht te bewaren en een val te voorkomen. Met de andere hand klemt hij de teugels vast om het paard aan te sporen en te sturen.

In tegenstelling tot de jockey is het paard niet compleet weergegeven. Jaroslawa Dankowa beperkte zich tot de verbeelding van de romp en de kop van het dier. De licht voorover gebogen paardentors versterkt de illusie van snelheid en concentratie. Het beeld van paard en ruiter is kenmerkend voor de werkwijze en mensvisie van de beeldhouwer. De vrijmoedigheid waarmee ze zijn lichaamsverhoudingen vervormt, is bepalend voor de expressiviteit en vaart van dit beeld.

Dankowa, die na haar vlucht in 1948 uit Bulgarije les nam aan de Haagse Vrije Academie, is royaal vertegenwoordigd met beelden in de openbare ruimte. Het Indisch Monument in Den Haag is haar bekendste monumentale werk. Daarnaast heeft zij veel kleinere beelden gemaakt waarin zij zowel de charme van het dagelijkse leven als de absurditeit van het bestaan heeft weergegeven. Het beeld van de jockey is goed te vergelijken met de bronzen cricketspeler die in 1978 een plek kreeg op het terrein van de Haagse Cricket Club. Ook hierin gaan volle actie en uiterste concentratie samen.