Tekst

Toen schrijfster Yvonne Keuls in 2012 ter gelegenheid van haar tachtigste verjaardag de Cultuurprijs van de stad Den Haag ontving, wist ze meteen wat ze met dit geld wilde doen: de stad een bronzen sculptuur schenken van twee hier niet weg te denken dames. Een beeld van twee Indische tantes Toetie en Pop. In haar boek ‘Alle Indische tantes’ (2007) beschrijft Keuls hoe vijf eigengereide Indische dames zich verbazen over de Nederlandse zeden en gewoonten. Na de onafhankelijkheid van Indonesië totaal berooid, verhuisden zij met hun gezinnen naar Nederland. Velen van hen vestigden zich in Den Haag. Daar zetten zij hun schouders eronder en bouwden een nieuw leven op. Het beeld zelf ziet Keuls als een eerbetoon aan alle Indische tantes.

Voor Keuls was er maar één kunstenaar die dit eerbetoon kon maken: Loek Bos. Hij had eerder al goedgelijkende portretten en beelden gemaakt van bijvoorbeeld Toon Hermans en Paul van Vliet. Bos nam de opdracht aan en maakte een schaalmodel in was. Ondertussen probeerde Keuls het benodigde geld te verzamelen. Het prijzenbedrag van 25.000,- euro was niet toereikend voor een flink bronzen beeld. Ook na de toekenning van subsidies van het Prins Bernard Cultuurfonds, de M.A.O.C. Gravin van Bylandt stichting en een royale bijdrage van Restaurant Dinyong was er nog een tekort. Op het platform Voordekunst deed Keuls een oproep voor een bijdrage van particulieren. Fonds 1818 had eerder toegezegd dat bedrag te verdubbelen.

Keuls actie slaagde. Maar liefst 116 donateurs brachten de gewenste laatste 6.000 euro bij elkaar. Op 5 oktober 2013 werden de ‘Indische Tantes’ onthuld op het Frederik Hendrikplein. Daar staan ze dan. Alsof ze net boodschappen hebben gedaan en naar een bankje lopen om bij te praten. Inderdaad: niet meer weg te denken.