Tekst

Icarus is één van de meest tragische personages uit de klassieke mythologie. Hij wordt slachtoffer van zijn jeugdige overmoed en zijn streven naar het hogere. Een doodsmak is het gevolg. De Groningse beeldhouwer Jan Steen ziet het allemaal net iets anders. Hij geeft een positieve wending aan het onbezonnen avontuur van Icarus die met zelfgemaakte vleugels het aardse leven wilde ontstijgen.

Steen is balletliefhebber en bewonderaar van choreograaf Jiri Kylian. In zijn Icarusbeeld benadrukt hij zowel de poging om het aardse leven te ontstijgen als de fantasie om te vliegen. In dat perspectief kan zijn beeld gezien worden als metafoor voor het leven dat zich in het Circustheater afspeelt. Ook daar regeert de fantasie en zijn artiesten en publiek dagelijks bezig het gewone leven te ontstijgen om op weg te gaan naar het andere, het hogere en het onvoorstelbare, al is het maar tijdelijk.

De parallellen tussen Icarus’ vliegpogingen en dansers, die tijdens een ballet loskomen van de aarde, zijn vederlicht in beeld gebracht. Steen plaatste de bijna nietige gestalte van de gevleugelde ‘Icarus’ op een metershoge sokkel met een brede basis die toeloopt naar een smalle top. Het voetstuk lijkt de mythologische figuur te lanceren. ‘Icarus’ wordt door de sokkel gedragen, opgetild, losgemaakt van de aarde en in de ruimte geparachuteerd. Voor artiesten is het podium een springplank naar succes zoals de sokkel dat is voor ‘Icarus’.

Voor Steen vormen mens en natuur een vanzelfsprekend eenheid. Even vanzelfsprekend als beweging en balans. Zijn fascinatie voor beweging, dans en theater is terug te vinden in de manier waarop hij te werk gaat. Want voordat Steen beweging en balans kan vangen in beeld, wil hij dat aan den lijve hebben ondervonden. Vandaar dat zijn beelden vaak beginnen bij een performance.