Gegevens kunstwerk

Titel

Het niets heeft de eeuwigheid

Kunstenaar

Heppe de Moor

Jaar

1976

Materiaal

marmer en beton

Afmetingen

h. 185 cm

Locatie kunstwerk

Adres

De Werf, Den Haag

Stadsdeel

Loosduinen

GPS gegevens

52.046829095021, 4.251404623587 Bekijk op plattegrond

Omschrijving kunstwerk

Tekst

‘Je maakt de tijd tastbaar door afdrukken van iets te bewaren,’ zei beeldhouwer Heppe de Moor in ‘Contemporary Art’ uit 1979. Jarenlang stond zijn werk in het teken van spiegelbeelden en negatieven. Een voorbeeld daarvan is zijn beeld ‘Het niets heeft de eeuwigheid’ aan de Zichtenburglaan. Middenin een opstaand kader ligt een groot, tot kei omgevormd, stuk Carrara-marmer. De drie afdrukken eromheen vereeuwigen de kei. Zou de kei tot stof vergaan, dan zijn er altijd nog de negatieven – zoals bij fossielen die verwijzen naar een verdwenen wereld. Het niets krijgt een eeuwig leven door de afdruk in steen.

De Moor, aanvankelijk schilder, ging eind jaren zestig beelden maken. Begrippen als heden, verleden en toekomst hielden hem bezig. En in dat kader ook de vergankelijkheid. Hij trachtte het passeren van de tijd vast te leggen. Met de kei, maar ook met gehalveerde boomstammen in mantels van beton. Rotte het hout weg, dan bewees de blijvende afdruk van de bast in het beton het bestaan van de boom. Daarbij ging het de beeldhouwer niet zozeer om het resultaat (het betonnen beeld) als wel om het idee en het proces. Dat geldt ook voor het Haagse kunstwerk. De kei en de afdrukken waren voor De Moor niet meer dan een hulpmiddel om zijn filosofische gedachte ‘Het niets heeft de eeuwigheid’ visueel te maken.

Rond 1990 kwam er een omslag. ‘Vroeger was ik meer conceptueel bezig,’ zei De Moor een jaar voor zijn dood in het meinummer van ‘Magazijn’ uit 1991, ‘nu meer als beeldhouwer’. Hij was teruggekeerd naar het beeld als object. Het afdrukken liet hij achterwege. De esthetische vorm werd belangrijker dan het idee. Hij ontwierp abstracte beelden van in elkaar geschoven rechte en gebogen staalplaten, soms gecombineerd met ruwe en gepolijste steen. Ze vormen een te vroeg slot van zijn oeuvre.

Sluiten