Tekst

Het bronzen hert van Gra Rueb dat sinds 1958 aan de rand van het plantsoen op de hoek van de Willem Lodewijklaan en de Verlengde Tolweg staat, doet denken aan een echt hert. Ook dit natuurgetrouw weergegeven bronzen exemplaar verkent, net als echte herten tijdens de avondschemering, de rand van het domein waar het zich overdag schuilhoudt. Het hert van Rueb wordt echter niet schichtig zodra het gespot wordt door voorbijgangers en schiet niet het donkere bos in waar het zich veilig zou kunnen wanen. Het bronzen hert blijft onder alle omstandigheden standvastig aan de rand van het plantsoen staan. De blik is alert, maar enige aanleiding tot een vlucht lijkt het dier niet te zien.

De in Breda geboren beeldhouwer Gra Rueb die vooral in Den Haag bekendheid genoot, is vaak getypeerd als een ambachtelijk beeldhouwer die een subtiele bijdrage geleverd heeft aan de kunstzinnige aankleding van de openbare ruimte. Rueb was een dierenbeeldhouwer bij uitstek. Zij werd beïnvloed door bekende beeldhouwers als Toon Dupuis, Joseph Mendes da Costa, Antoine Bourdelle en Johan Coenraad Altorf, terwijl in haar kleinere, plastische houten beelden van herten en paarden ook de bewogen beeldtaal van John Raedecker doorklinkt. Kenmerkend zijn het gebruik van traditionele materialen en de voorliefde voor inheemse (huis)dieren en voor ambachtelijke beeldhouwkunst.

Behalve toegepaste kunst zoals historische penningen en ornamenten en reliëfs voor openbare gebouwen en bruggen, maakte Rueb vooral vrijstaande dierplastieken. Voor de verbeelding van het hert aan de Willem Lodewijklaan is zij schatplichtig aan François Pompon, wiens hert uit 1929 na de tentoonstelling Sonsbeek 52 werd aangekocht door de gemeente Arnhem. Terwijl Pompons hert mysterieuze kracht uitstraalt, is de versie van Rueb een schoolvoorbeeld van mimesis, dat wil zeggen: gedegen nabootsing van de natuur.