Gegevens kunstwerk

Titel

Hendrik Goeman Borgesius-monument

Kunstenaar

Jan Altorf

Jaar

1924

Materiaal

natuursteen / zandsteen

Afmetingen

263 cm

Locatie kunstwerk

Adres

Prins Hendrikplein, Den Haag

Stadsdeel

Centrum

GPS gegevens

52.082535180131, 4.29444442521588 Bekijk op plattegrond

Omschrijving kunstwerk

Tekst

Hoofdredacteur van ‘Het Vaderland’, veertig jaar lid van de Tweede Kamer, minister van Binnenlandse Zaken en eredoctor aan de Groningsche Hoogeschool: het is niet mis wat mr. dr. Hendrik Goeman Borgesius (1847-1917) allemaal op zijn naam heeft staan. En dat zijn dan alleen nog maar de functies die deze veelzijdige staatsman tijdens zijn leven heeft vervuld. Het handelen en de visie van deze liberaal worden gekenmerkt door begrippen als eenvoud, arbeid en gemeenschapszin, leerplichtwet en journalistiek. Al deze zaken zijn terug te vinden in het monument dat in 1924, zeven jaar na zijn overlijden, voor hem is opgericht. Van zijn vele versprekingen heeft de beeldhouwer niets weergegeven. Als voorzitter van de Tweede Kamer had Goeman Borgesius het bijvoorbeeld over “kouwe vriesrecht” als hij het “vrouwenkiesrecht” bedoelde.
Jan Altorf, een van de grote namen van de bouwbeeldhouwkunst rond 1900, kreeg van het ‘Comité tot oprichting van een monument ter nagedachtenis van Goeman Borgesius’ de opdracht een passend gedenkteken te maken. Dat werd geheel in de geest van die tijd een monument met een goedgelijkend portretmedaillon en een serie teksten ter onderstreping van de verdiensten van de overledene. Kennen we van Altorf vooral diersculpturen die sterk geïntegreerd zijn in de architectuur, op het Prins Hendrikplein maakte de beeldhouwer een vrijstaand monument. De vormentaal is echter wel kenmerkend voor Altorf: het gebruik van afgeschuinde hoeken en een keurige afwerking. Bovendien heeft het gedenkteken eenzelfde monumentaliteit als zijn diersculpturen en is de achterzijde, alsof het tegen een gebouw zou komen te staan, geheel leeg gelaten.
Dat Goeman Borgesius juist op dit plein een gedenkteken heeft gekregen, is niet helemaal toevallig. Want hoewel het Comité het liefst een locatie dicht bij het Binnenhof had gezien, kwam het met de gemeente uiteindelijk tot overeenstemming over het Prins Hendrikplein. Daar heeft de staatsman namelijk enkele jaren gewoond.

Sluiten