Tekst

In een perkje aan de rand van de Theresiastraat staat een concentrisch ovaalvormig beeld: ‘Girante’ (naar het Italiaanse ‘girare’, wat ‘draaien’ betekent). Het beeld is in de jaren tachtig uitgekozen door buurtbewoners samen met de Werkgroep Kunst in de Openbare Ruimte. Taak van de werkgroep was om locaties in de stad te zoeken die in aanmerking kwamen voor plaatsing van een kunstwerk, veelal verworven via de Beeldende Kunst Regeling. Vervolgens werd met omwonenden bekeken welk werk het best tot zijn recht zou komen.

De schelpvormige ‘Girante’ is al van veraf zichtbaar. Maker is autodidact Mark Rietmeijer, een kunstenaar die zich op verschillende terreinen beweegt. Hij werd opgeleid als weg- en waterbouwkundige, maar in 1976 verliet hij de bouwconstructiebureaus. Hij betrok een atelier, volgde beeldhouwlessen aan de Vrije Academie en wijdde zich vervolgens geheel aan de kunst.

Zijn eerste beelden waren torso’s in klei en aluminiumcement, maar al snel boeide een anatomisch juiste benadering hem niet meer. Hij wilde ‘weglaten wat vertroebelt’. Dat leidde tot abstracte composities als ‘Girante’, uitgevoerd in granito, een mengsel van cement en graniet. Rietmeijer maakte ook beelden in graniet en marmer waarvoor hij lessen volgde in het Italiaanse Carrara.

Rietmeijer verdiept zich voor zijn werk in de kunstgeschiedenis, alchemie en taalfilosofie, studiegebieden waarover hij ook regelmatig schrijft. Zijn overdenkingen spelen een belangrijke rol in het bepalen van de vorm. Eind jaren tachtig combineerde de kunstenaar bijvoorbeeld lood met steen. Het onedele metaal lood waaruit de alchemist ooit goud wilde maken, beschouwde hij als een taalfilosofisch fenomeen: functioneel in het dagelijks gebruik, maar ook te verheffen tot poëzie.