Tekst

‘Ik heb eens voor de lol een beeld geboetseerd van een schip met een juffrouw. Nou komt er een opdracht voor Kijkduin en dan denk ik: Ach, daar bij die zee, waarom zou ik die juffrouw met dat schip er niet zetten en ze komt uit het Westland, dus hang ik er een paar druiven bovenin ook’, vertelde beeldhouwer Bram Roth in 1981 over het beeldje ‘Flora’. Daarmee is alles gezegd over de drijfveren achter dit werk dat hij ruim tien jaar eerder had gemaakt.

Flora, de godin van de bloeiende bloemen en gewassen, ook wel lentegodin genoemd, wordt meestal uitgebeeld met bloemen. Volgens de mythe was Flora verliefd op Zephyr, de god van de westelijke lentewind. Overal waar zij hem volgde, strooide ze met bloemen. Er is een bekend portret van Rembrandt waarop zijn vrouw Saskia, getooid met bloemen, de lentegodin verbeeldt. Zo werd Flora altijd weergegeven. De combinatie met druivenranken was nog nooit vertoond.

Bram Roth werkte in de jaren vijftig samen met Dirk Bus en Gerard van Remmen aan reliëfs voor het voormalige stadhuis aan het Burgemeester De Monchyplein. Het lijkt erop dat Roth zich heeft gebaseerd op het werk van zijn collega Van Remmen. Op diens reliëf staat Flora tussen Athena en Pomona, de godin van het fruit, omgeven door druivenranken. Feitelijk doet de naam er niet zoveel toe. Voor de kunstenaar was het blijkens zijn citaat in elk geval niet belangrijk.

Bij zijn overlijden in 1995 werd in Pulchri, het blad van de gelijknamige kunstenaarsvereniging, een groot artikel gewijd aan voormalig lid en bestuurder Bram Roth. Flora wordt daarin niet genoemd maar wel ‘een elegante Westlandse Dame, neergevleid op een fragiel bootje met druiventrossen’. De schrijver heeft de verwarring wijselijk omzeild.