Tekst

Praktisch. Zo kun je de eikenbladeren die Jan Roëde jr. en Hugo van Valkenburg als wegwijzers bedachten door de destijds nieuwe wijk Kortenbosch beslist noemen. Dat er die praktische kant aan zit heeft te maken met de opdracht. Oorspronkelijk kreeg dit gelegenheidsduo in 1979 het verzoek om verplaatsbare elementen voor de nog te bouwen wijk Kortenbosch te ontwerpen. De elementen moesten de looproute van het centrum (voormalige badhuis Torenstraat) naar het speelplein aan de Sirtemastraat markeren. Uiteindelijk hebben de kunstenaars afgezien van verplaatsbare elementen. Hun bewegwijzering bevindt zich op vaste plaatsen: in stoepen en pleintjes en op muren en gevels van huizen.

Dat Roëde en Van Valkenburg voor een natuurlijk vorm kozen, ligt voor de hand in een wijk met de naam Kortenbosch. Toch zijn de eikenbladeren niet louter praktische wegwijzers. Door het gebruikte materiaal hebben de kunstenaars iets extra’s toegevoegd. Daarbij gaat het niet zozeer om de in granito uitgevoerde eikenbladeren, maar om die bladeren die zijn gemaakt van materiaal dat op weersgesteldheden als vochtigheid en temperatuur reageert. Na lang zoeken vond het duo in de VS een fabrikant die een folie leverde met vloeibare kristallen dat onder weersinvloeden van kleur verandert. Daarom verkleuren sommige eikenbladeren bij vocht van blauw naar rood, terwijl anderen door temperatuurstijging of -daling alle kleuren van de regenboog aannemen. Overigens hebben de kunstenaars de met het kwetsbare folie gevormde bladeren ter bescherming in perspex verpakt.

Dat Roëde, zoon van de bekende Haagse schilder Jan Roëde sr., en Van Valkenburg iets immaterieels – in dit geval veranderingen onder invloed van het weer – materialiseerden was voor hen niet ongebruikelijk. Zeker Van Valkenburg deed dat vaker in zijn kunst. Hij onderzocht bijvoorbeeld hoe hij beweging (driedimensionaal) kon vastleggen.