Tekst

Voor de buurt Wateringse Binnentuinen zijn vier kunstenaars uitgenodigd die allemaal met keramiek werken. Ze hebben kunstwerken gemaakt ter verfraaiing van de bruggen en de vijver. Tejo Philips is een van hen. Hij heeft de drie bruggen naar het scholencomplex aan het Laantje van Salland van blauwwitte keramiek voorzien. Op het eerste gezicht lijkt het of hij vrolijk fruit en speelse groente in blauw heeft gemaakt. Maar schijn bedriegt. Kom je wat dichterbij, dan vraag je je af of het eigenlijk wel groente en fruit is wat je ziet.

Dat komt omdat Philips zijn tomaten een lampenfitting heeft meegegeven en zijn paprika’s heeft voorzien van een watersproeier. Dat combineren van het organische met het mechanische doet Philips in al zijn werk, of het nu autonoom is of toegepast zoals hier. In Wateringse Veld verwijst hij er expliciet mee naar het verleden. Vroeger vond op deze grond immers intensieve tuinbouw plaats. Zo verwijzen de druiventrossen naar de hier gekweekte Westlandse druif. Naast groente en fruit maakt Philips ook de kunstmatige technieken zichtbaar waarmee deze werden gekweekt. Een combinatie van natuur en techniek dus. Ook de leidingen, de boten voor transport en de kassen zelf heeft Philips teruggehaald. Die laatste zijn op de tegeltableaus aangebracht die de zitjes midden op de bruggen sieren.
Alle keramiek is in verschillende kleuren lichtblauw geschilderd. Daarmee legt de kunstenaar natuurlijk het verband met het wereldberoemde Delfts blauw. Tegelijkertijd refereert hij ook aan Delfland, het hoogheemraadschap waaronder vroeger Wateringen en nu Wateringse Veld valt. Dat waterschap voert een blauwwit logo.

Philips studeerde keramiek aan de Rietveldacademie in Amsterdam. Daarna liep hij stage bij Struktuur 68 in Den Haag. Met gevoel voor humor en een haast stripachtige vormgeving verwijst hij naar de manier waarop natuur en techniek zich in onze wereld tot elkaar verhouden en hoe wij daar mee omgaan.