Tekst

Normaal gesproken maakt keramist Wietske van Leeuwen schalen en potten met deksels. Strakke wanden komen daar bij haar niet aan te pas. Van Leeuwen stapelt telkens eenzelfde vorm op elkaar. Ze gebruikt bijvoorbeeld schelpen, repen berenklauw of peren. Daarvan maakt ze tientallen afdrukken in klei die ze bovenop elkaar plaatst. Het resultaat is een weelderige, barokke vorm met een zorgvuldige afwerking. Verzamelingen van exotische objecten uit de natuur zoals die in de zestiende en zeventiende eeuw in rariteitenkabinetten (lees: voorlopers van het museum) werden samengebracht, zijn voor Van Leeuwen daarbij een inspiratiebron.

In 2006 nodigde Stroom Den Haag samen met de Ontwikkelingscombinatie Wateringse Veld Van Leeuwen uit om een keramisch werk voor deze nieuwe wijk te bedenken. Het werd een monumentale toepassing op een brug. Net als Hans van Bentem, Dora Dolz en Tejo Philips kreeg ook Van Leeuwen mee dat ze met haar ontwerp moest refereren aan de tuinbouw die hier vroeger zat.

Voor het midden van de brug maakte Van Leeuwen een groot reliëf van drie bij één meter. Daarop is een collage te zien van prei omringd met witte en blauwe druiven. In het midden bevindt zich een paprika met bolletje knoflook als een soort anemoon daarbovenop. Op de duikers aan weerszijden van de brug prijken vier grote rozetten opgebouwd uit tomaten, rode paprika’s, bolletjes knoflook en een enkele wijngaardslak. Eigenlijk was het reliëf al in 2009 klaar. Door de crisis van 2008 stagneerde de verkoop van de huizen en daarmee de bouw van Wateringse Veld. Eind 2011 werden Van Leeuwens reliëfs alsnog geïnstalleerd.

Opmerkelijk genoeg duiken er na het ontstaan van dit ontwerp voor de brug ook in Van Leeuwens vrije werk paprika’s en pompoenen op. Deze opdracht gaf blijkbaar een nieuwe dimensie of impuls aan haar oeuvre. Ze vervaardigde in 2009 zelfs een hele paprikaschaal.